"Öyle cebine taş doldurarak kıyıdan içime yürüyen yazarım yok. Sarımsak gibi ezilmiş kadınlarla çalışırken ‘' "Artık gördüklerime dayanamıyorum'' diye not bırakıp atlamak isteyen sosyolog da boğaz köprüsünü seçer. Ben üçüncü sayfasıyım bu şehrin. Hiçbir havam yok. Sadece gerçeğim. Hayal mayal bırakmadılar bende. Silme gerçekle doldum; sabır taşımaz, tevekkül tutmaz, atsan atılmaz, satsan satılmaz, unutsan unutulmaz gerçeklerle."

Gencidim o zamanlar ben de, otuzuma yeni yeni merdiven dayıyordum. Hemen her cuma okul hafta sonu tatiline girdikten sonra, ufacık lojmanıma konuk geldiklerinde, sanata, edebiyata meraklı nice öğrencimle bunlar gibi hayaller kurardık: Bir gün adada, yani Burgaz'da sade bir ev, hayır, kitaplık ev edinecek, her fırsatta orada bulacaktık kendimizi. Ne kitaplar ne kitaplar okuyacaktık; canı isteyen bir odaya kapanacak, yazacaktı. Ve elbette sabahlara kadar, yine aynı konularda sohbetler edecektik!

Nurdan Çakır Tezgin (nam-ı diğer Aşçı Fok), Çok yönlü bir yazar. Resim yapıyor, sergiler açıyor, gezilere çıkıp yolculuk anılarını yazıyor, yerel beslenme ve ekoloji odaklı atölye çalışmalarına imza atıyor. Bu kez bir öykü kitabıyla çıkıyor okurlarının karşısına. Belirli bir yaşın üstündeki bir insanın günlük yaşantısından yola çıkıp sokaklara, parklara, hastane koridorlarına uzanıyor. Duyarlı gözlemlerin öyküleri...

"Neden taşa sarılır mektuplar, isimler niçin saklanır, pencere camları yerle bir edildiğinde insan ölümün neresindedir? Taş dışlayıştır, sırdır, aynadır. Ve aynalar unutur; ayna olamayanlar değil. Bazen ayna olduğum yanılgısına kapıldığım doğrudur."

Bacaklarımı açıp, kadınlığımı inciten o pozisyonda yatarken aklımdan hep aynı şey geçiyor: Neden ben de diğer milyonlarca kadın gibi doğanın getirdiği kolaylıklara sahip olamadım? Neden buradayım, neden bu kadar kadın içinde ben böyle bir bedel ödüyorum? Buna benzer bir alay soru kurşun gibi göğsüme çöküyor.

Bir ara eğildi, terliklerini eline alıp içlerini kontrol etti, başucundaki komodinin üstüne koydu. Yastığının altını üstünü inceledi. Gece lambasını açmak için duvardaki düğmeye doğru uzandığı yerde kalakaldı. Siyah kocaman bıyıkları ile hamamböceği düğmenin hemen yanındaydı ve onu izliyordu... Nesime Açılmış / BÖCEK

Doğa aklını ona hibe eden doğallardan sıkıldığında iki uyumsuz rastlaşıverir. Dişe dokunur bir isyan muhtemel değilse de, baldırıçıplak iki us kafa kafaya verdiğinde az eğlence çıkmayacaktır.

Kitaptaki metinler bir imgenin, örneğin kertenkele gibi bir hayvanın, çöplük gibi bir kavramın ya da umutsuzluk gibi bir duygu durumunun edebiyat eserlerindeki izlerini sürerken kendi varoluşlarını da sorunsallaştırıyor. Bu iz sürüş, metinlerarası geçişler için açılmış tüneller gibi uzak metinleri birbirine bağlıyor. Bu bir karşılaştırmadan çok bir birleştirme, bir araya getirme çabası, yani metinlerin birbirleriyle yarıştırılmasından çok, bir araya getirilen birbirinden farklı metinlerin birlikte okunmasın