Elê’nin dumanlanmış gözleri tahta beşik üzerinde bir işlemeye sabitlenmişti. Hafifçe sallanan beşiğin gıcırtısı, ağzında mırıldandığı ninniye benzeyen o fısıltıya karışıyordu. Kocaman bir karasinek beşikte uyuyan bebeğin yöresinde uçuyor, sallanan beşik yüzünden konacak bir yer bulamıyordu. Sineğin kanat vızıltısı havada asılı kalmış bu ninniye eşlik ediyordu.

-"Kendi felaketin olacaksın," diyor biri. -"Kendine yüzünü dönmüş bir adam, ancak felaket getirir. Yüzünün lanetiyle karşılaşır her zaman, kendine hayran gözler."Sonra kızgın bakıyor adama. -"Her şeyi hakediyorum," diyor.-"Yakınmaya hiç hakkım yok." Adam, "Yakınmıyorum," diyor,"Yakınmayacağım," Tavanda gölgeler büyüyor. Kızıl gölgeler tavanı kuşatıyor. Adam ellerini uzatıyor pembeleşen sobanın demirine. -"Ateş yakar," diyor biri, -"Ateşe yürüme, böyle kaygısız.""Bir yol," diyor adam. "Bildiğim tek yol bu."