İnsan seçtiği yaşam yolunda aldığı kararlarla o yolda kendisinden başka yürüyenleri de düşünmeli. Bir insanın yaptığı kötü eylemler birçok insanın yaşamına yansır ve hiçbir ruh ölüm yolunda yalnız değildir. İnsanlar zengin olmayı başarabilir. Asırlık şaraplardan tadıp aşırı ilişkiler yaşayabilirler. Kuşkusuz bunlar doyumdur. Hırs, şehvet, kibir, bunların tümü bir mermi sıcaklığı kadar ısıtmaz insanı. Ölüm baylar, ölüm...

"Yüzlerce evin ışıkları yansıyor yüzüme... Geceyi aydınlatan havai fişekler sarmış adeta kenti... Koca şehre dayanılmıyor. Tüm zırvalıklardan kaçmak istiyor insan... Zaten yorgunluğumuzun sebebi insanlar değil mi?"

Metin Kaya; hayatı, heybetli bir değişim-dönüşüm seyri içinden görüyor. Böyle olunca bu değişim-dönüşümü çağrıştıran sözcükler yön veriyor şiirine. "mavi kanatlı gece, Küba mavisi, erguvan gözlü turna, çöl sıcağı öfke, infilak taşır sokağa, güneşi besler özlemim" bu duyguyu vermek için kullanılan sembolik imgeler. Değiştirilmek istenen hayatın, reel durumu karşısındaki bireyin gelecek arzusu, okuyucuya her dizede yoğun bir biçimde duyumsatılıyor. Eğer şiir söylendiği gibi muhalif bir dil ise, Metin Kaya'y