"Serin gölgeli asmalar altında dinlendirdiğimiz öğleüstlerinin merhametli zamanlarından kalma avuntular içimize yetmiyor artık Güş incindi vazoya konulmamaktan Şimdi yaprakların tozunu silkeliyor zaman Bakmayın siz yalnızca şiirlerde fesleğen dikiyor anneler Ancak kırların sıradanlığında yaşar incitilmemiş dilekler"

Yapılan araştırmalar, çocukların; aile ilişkileri üzerine kurulu anlatılardan oldukça etkilendiklerini, hikâyeler detaylandırıldıkça olumlu yönde faydalandıklarını göstermektedir. Öyle ki, çocukların çoğu hikâyeyi hayatları boyunca taşıdıkları saptanmıştır. Tontiş Sincap ve Ailesi 6'lı Öykü Seti; 5+ yaş çocuklarımız için bu anlamda önemli katkılar sağlayacaktır. Sıcacık aile ilişkilerinin ve maceralarının yer aldığı bu hikâyeler, o küçücük yüreklere sevgiyle dokunacaktır.

"incelirse dallar kırılır en ince yerinden'' "pırıltılı kanatlara uçmak ışığın gücüyledir'' "kırılma eğil dallar gölgen olsun'' "oysa Nuh'un gemisi herkese yeter de artardı bile''

"Hüzün aşkın ta kendisiydi'' Sen mavi nedir bilir misin? "Bazen gidemediğin yerdir senin kentin.'' Şiirimizi kaybettik.Şiir yaşamaktı oysa. Artık bir sümbül kokusunda ''aşkın kentine'' varabilirdi. Deniz kavuşmayı beklerdi çünkü deniz ''kavuşulandı'' Üsküdar meydanını arkanızda bırakıp fıstık ağacına doğru ''yolu yüklendiğinizde'' "İstanbul ve Yitik Zamanlar'' Muhtaçtı duygular sonbahar yapraklarında sürgün eden sevgilere bir yudum su gibi... "Gidenlerin'' aceleyle bıraktığı ya da belki bir hiçliğin kıy

Hafiften bir şarkı dokunuyor saçlarıma. Eski bir kitabın sayfalarında geziniyorum. Bir dilek olmak istiyorum ardıç ağacının dalına konmak, bir çeşmenin ölümsüzlüğüne kavuşmak için. Ölümlülerin dünyasında bir ağıt, herhangi bir yürekte sevda. Unutulmuş bir toprakta tohum. Eski bir duvarın yorgunluğuna uzanıyorum. Bahar öpüyor saçlarımı. Şefkatlimi şefkatli. Sonra bir İğde Kokusu. Her şey Biraz değil miydi aslında?.Pervazın kenarına konan serçe, biraz sevgi artığı, içtiğimiz su biraz hayat kırıntısı,yediği