Bu eser, hicrî 735 (miladî 1334) yilinda vefat eden ünlü Islâm âlimi ve mutasavvifi Izzeddîn Mahmûd bin Ali Kâsânî Natanzî'nin en önemli çalismasidir. Farsça kaleme alinan, tasavvuf klasikleri arasinda hakli bir söhrete sahip bulunan eser, kendisinden sonra gelen birçok mutasavvif üzerinde de etkili olmustur. Tasavvuf örf, âdet ve istilâhlarinin edebî bir sekilde açiklandigi bu kitapta Kâsânî, ele aldigi konulari hikâye ve kissalarla desteklemis; ayrica eserine birçok Arapça ve Farsça beyitler ilâve etmisti

İnsan bedenleri ilk yaratılışlarında saf saf ve teker teker topraktan, sonra spermden olmak üzere iki defa yaratılmışlardır. İnsanlar bitkilerin, hayvanların dünyanın ve yedi kat göklerin en son yaratılmasından önce yaratılmıştı. Yani en son kıyametten sonra yaratılmıştır. Nebiler ilk yaratılmada seçilmişlerdir. Resuller ikinci ömürlerinde seçilmişlerdir. Kitap ehli ilk yaratılmada kendilerine zikir isimli kitap verilenlerdir. Araf suresi 190.ayette ifadesini bulan Âdem Babamızla Havva annemizin şirk koşmas