"Suda sektirdiği taşın suya gömüldüğü yere o taştan önce ulaşan bir hızı var Cihan Oğuz şiirinin. Denebilir ki, hızın yelesini avuçlarında tutuyor ve hıza egemen oluyor şair. Aklın aklı şaşırtan yanı olsa gerek bu. Okurken kalp ritminin hayatın ritmiyle senkronize oluşunu hissediyorum, hissedilmeli. Demiştim onun için bir dörtlükte: Kifayetsiz muhterisler haramiler ve bilcümle Alçaklara sözün hançerini savururdu ya Nef'i Kazak Abdal Eşref ve de Can Yücel Şimdilerde galiba Cihan Oğuz devralıyor nöbeti

Keşke bütün sözler,tanrının evreni yaratmak istediği noktada donup kalsaydı

Her daim ferah bir gülümseme eşliğinde okuyorum Cihan Oğuz'u... Şaşırtıcı bir zekanın insanlığın kadim meseleleriyle şenlikli oyununa tanıklık ediyorum... Işıklı kelimelerin örgütlediği zarif bir isyan, keskin bir mizah... Velhasıl hayata, insana ve dünyaya duyulan coşkun bir aşk...

Öbür taraf çoktan hazırmış merasime Birinci sınıf karşılama yaptı melaike Ciltler dolusu günah defterini serdiler önüme Tek fasikül çıktı karşıma sevaplar Fakat tek kelime itiraz etmedim Allah'a Tevekkül ettim bahtıma güvenerek Bütün silahlar ondaydı, gözlerimi kaçırdım topuzundan Razı oldum ağzından çıkacak tek söze Tam eğilip elini öpecektim ki utandırdı beni Ellerime sarılıp alnına götürdü, soğuk terlerimi sildi, avucuma binbir çiçek bıraktı Allahlığını unutup, aynı yöne savrulan birer ok gibi kucakladı

Hep yüreğimiz ağzımızda yaşadık, yine bekleriz Bizden geçti deyip sırt dönmeyiz ahire Tırnaklar kesildi, pantolonlar ütülü Cümlemiz cümbür cemaat hazır teftişe