Müslümanların sünnet anlayışlarının şekillenmesinde sahabe ve tâbiûn nesliyle onları takiben ortaya çıkan mezheplerin büyük rolü olduğu şüphesizdir. Biz, neyin sünnet olup olmadığını, sünnet ise, hangi ölçüde bağlayıcı olduğunu onların bakış açıları ve değerlendirmeleriyle öğrendik. Çoğu kez Hz. Peygamber’in kendisinin olumlu ya da olumsuz bir fikir serdetmediği, kanaat izhar etmediği bir davranışının farz mı, vacip mi, ya da mendûb mu olduğunu onun dışındakilerden öğrendik ve bu değerlendirmelerin Hz. Peyg

Seçilen hadislerin insanımızın güncel problemleriyle ilgili olmasına ve asırlar ötesinden günümüze mesaj taşımasına öncelik verilmiştir. Dolayısıyla salih amel ahlak ve toplumsal hayatla ilgili rivayetler çoğunluğu oluşturmaktadır. Seçilen bazı hadislerin yorumunda da genellikle yanlış değerlendirildiğini düşündüğümüz hususlar tashih edilmiştir. İşlenen konularla ilgili daha fazla bilgi edinmek isteyen okuyucular için özellikle Kur'an-ı Kerim'e ve Hadis kaynaklarına sıkça atıfta bulunulmuştur. Yorumlanmak i

Bir arada yaşama, farklılıkları hoşgörüyle karşılama ve daha da ileri bir merhale olmak üzere değişik etnik ve dini kökenlerle, kültürlerin sahipleriyle birlikte yaşama olgusunu toplumların zenginliği kabul etme konusu, zamanımızda önemini gitgide daha da artırmaktadır. Türk-İslam toplumunun hayata bakışını etkileyen temel referans kaynaklarında ise bu alanda, bizleri cesaretlendiren, hatta üzerimize ciddi sorumluluklar yükleyen çok önemli prensipler, uyulması gereken esaslar bulunmaktadır. Bu noktada şüphe

Diyanet İşleri Başkanlığının aylık dergisinde yeyınlanan "bir hadis bir yorum" yazılarımdan seçilerek hazırlanan bu kitapçık, zayıf bir rivayetten esinlenerek ortaya çıkan ve İslam kültüründe geniş bir yer tutan kırk hadis edebiyatının günümüzdeki örneklerinden biri sayılabilir...(Önsözden)w

Ebu Hanife'yi hadisçiliği yönünden cerhedenler ve onu, sahih hadise muhalafet ve zayıf hadisle amel ettiği gerekçesiyle tenkid edenler, genellikle kendisinden çok sonra yaşamış hadisçilerdir ve dayandıkları ölçüler de yine Ebu Hanife'den en az bir asır sonra gelmiş hadisçilerin tesbit ettikleri kriterlerdir.