"Bak orada bir başına, yaralı bir güvercin var. Bacağı kırılmış, kırıldığı yerden kırmızı bir kurdeleyle bağlanmış. Özgür bırakılmış ancak uçmaya cesareti yok. Ya ölmeyi göze alıp kanat çırpacak ya da sonsuza dek uçmanın hasreti ile yanacak." Ben Erva... Ya da Demir Yürekli bir adamın hitabıyla Güvercin... En büyük şanssızlığımdı adım. Ya da en büyük şansım... Bir adam çaldı kapımı, kendi kadar karanlık bir gecede. Ve o adam çıkardı beni kırık dökük kümesimden. Önce kanattı, sonra sardı yaralarımı. "D

"Ölürüm sevdiğim zehirim sensin. Evvelim sen oldun, ahirim sensin." Neşet Ertaş Ali, daha küçük bir çocukken dost bildiği Oğuz'la ve onun karamel kokulu kız kardeşi Ece'yle tanışmıştı. Oğuz'un artık iki kardeşi vardı. Ece, Ali'nin hem en iyi arkadaşı hem de sırdaşıydı. Genç kız, 15 yaşına girdiğinde her şey yerle bir oldu. İnançlarına sadık olan Ece, Ali'yi kendine haram bildi; gözlerini, sözlerini, tebessümünü bile sakındı Ali'den. Ali, onu başka kızlarda unutmaya çalıştı. Ece, kitaplara sığındı. Her

"Ölürüm sevdiğim zehirim sensin. Evvelim sen oldun, ahirim sensin." Neşet Ertaş Ali, daha küçük bir çocukken dost bildiği Oğuz'la ve onun karamel kokulu kız kardeşi Ece'yle tanışmıştı. Oğuz'un artık iki kardeşi vardı. Ece, Ali'nin hem en iyi arkadaşı hem de sırdaşıydı. Genç kız, 15 yaşına girdiğinde her şey yerle bir oldu. İnançlarına sadık olan Ece, Ali'yi kendine haram bildi; gözlerini, sözlerini, tebessümünü bile sakındı Ali'den. Ali, onu başka kızlarda unutmaya çalıştı. Ece, kitaplara sığındı. Her

Baba... Bu sevmek mi? Sevmek buysa eğer, annemin sabrı ne büyük, nasıl dayanıyor senin yokluğuna? Baba... Gitmek mi zor, kalmak mı? Kalan olmaktan usandım artık, gitmekse yok işte benim kitabımda. Baba... Bir adama âşık oluyorum galiba. Gözleri sen bakan, elleri sen tutan bir adama. Adam diyorum, senden sonra hayatıma giren ilk adam baba. Genç yaşta hayatın en acı tecrübelerini edinen Günnur'un hisleri ölmüştü. Yalnızca tutunduğu inancıyla yaşayıp, Allah'a ve babasına kavuşacağı güne kadar ömrünü geçirmekti

O ilk tanışmayı hatırlıyordu Kardelen. O adamın efsanevi Kara Kurt olduğunu anlamıştı ama adına yakışır bir cesaretle ölüme bakakalmıştı. Ölüme hayranlık duymuştu Kardelen... Ölüm onun kendini izlemesine izin vermişti. Sonra yıllar geçmiş, Güneşin Öptüğü Kız ölümle evlenmişti. Ölümün karanlığı, güneşin ateşiyle birlik olmuş, koskoca bir alev topuna dönüşmüştü; kalbinde gitgide büyüyen sıcak ve derin bir sızıyla... Ölüm onu öpmüştü. Ölüm onu tatmıştı. Ölüm onu kendinin kılmıştı. Ve ölüm kışa çeyrek kala, y

"Bu kızdan hanım olurdu, savaşçı bile olurdu. Bu kız tek başına Kara Bey'le yolculuk yapabilecek, ona cevap verebilecek cesarete sahip tek insandı. Kara Bey, genç kızın sözlerini işitirken kalbine mızraklar saplandı. Kendini nasıl bu kadar çirkin görüyordu? Babası muhakkak onu erkeklerden saklamak için sarıp sarmalamıştı, halkı ise görülmemiş güzelliğini kıskanmıştı." Atayurtları Kafkasya'dan Osmanlı İmparatorluğu'nun bağrına göç eden Çerkes kavminin beylerinden birinin asi, erkek kardeşlerinden bile daha