Osmanlı İmparatorluğunun son yüzyılı, kendi tarihsel, toplumsal ve siyasal dinamikleriyle Batı dünyasının toplumsal, siyasal ve edebi modernliğinin etkileşimiyle biçimlenen benzersiz bir dönemdi. Bu dönemde, Osmanlı tebaası farklı milletler kâh kendi dillerinde, kâh farklı alfabelerle ama Türkçe olarak, yeni edebi türlerde eserler vermeye başladı bir başka deyişle yeni edebiyatlar oluşturdular. Yine bu dönemde Osmanlı İmparatorluğundan koparak kurulan ulus devletler, söz konusu edebiyatlardan kendi dillerin

Mehmet Fatih Uslu Çatışma ve Müzakere'de, Osmanlı'da modern dramatik edebiyatın 19. yüzyılın ikinci yarısındaki yükselişini, Ermenice ve Osmanlı Türkçesi ile yazılmış metinleri beraber okuyarak anlamaya çalışıyor. Mıgırdiç Beşiktaşlıyan, Bedros Turyan, Hagop Baronyan, Şinasi, Namık Kemal, Abdülhak Hâmid, Ahmet Midhat ve Şemseddin Sami'nin ürettiği dramatik edebiyat örneklerini incelemek, imparatorluğun dönüşümünü ve krizini açıklamanın bir yöntemi olabilir mi şüphesinden yola çıkıyor. Uslu, dönem içinde üre