Eski zaman büyücüleri bir kazanın içine türlü çeşit maddeler katıp, kaynatarak sihirli iksirler hazırlarlarmış. Birbiriyle hiç ilgisi olmayan bu maddelerin belli oranlarda karıştırılıp kaynatılmasında ortaya içene kuvvet veren belki içimi zor ama şifalı bir çorba çıkarmış. Çok uzaklara gitmeyelim o iştahsız o hasta zamanlarımızda annelerimizi bir tas çorba içmemiz için direttiği zamanları hatırlayalım. Çorba önemlidir, küçümsenmeye gelmez, hem en güçsüz zamanlarımızda yanımızda olur, hem de kurduğumuz nice

Şair bu ilk kitabında unutulmuş bozkıra, şehre ve aşka ağıt yakar. Bir ağıt ki nakaratı yalnızlık olan. Bir ağıt ki hep o aynı rüzgârın soluğuyla. Ben sevince Dikkat kesilir kâinat Ben sevince Kulak kabartır ağustos böceği Ben sevince Daha bir nazlıdır gelincik Ben sevince, evet, ben sevince Umutlanır tanrı insanlardan yana