İroni kişide başlar ve biter; toplumsal yararı gözeten ise mizah ve komik'tir. O halde ironiyi ‘gülme'den ziyade özgürlük talebi ve belirsizlik olarak ele almalıyız; esasında felsefi anlamda bu böyledir. İronik metinler evrensel ve kuşatıcı, dolayısıyla kamuya yararlı, hükmedici değil; mahrem, özel ve kişisel olanı merkeze alır; bu nedenle belirsizdir; toplumsal yarar için yorumladıklarında hiçbir şey ifade etmeyeceklerdir; ironide çözüm önerilmez; en fazla sorun gösterilmiş olur; ortada komik de yoktu

Dün sabah evinin balkonundan kendini atarak intihar eden ünlü yazar ... öldü. Eserleri ve evi derhal incelemeye alındı. Kuşkusuz öldü. Yüksekten korktuğu söylenen yazarınsa yedinci katta oturması şaşırtıcı bulundu. Tartışıldı. Efendim denildi ki Şu kadarını söyleyeyim, son yazdıklarına bakarak zaten ben uyarıda bulunmuştum. Ne yazık ki ülkemizde bu tür vakalar için yeterli hazırlık hiçbir zaman yapılmamış. Başka yerlerde böyle ölünmez! Bakınız, ben de bazen, doğrusu düşünüyorum, yükseklik korkusu Bunlar bir