Göğsümün hemen ortasında bir yangın vardı, alevler sardı ve biz içinde kaldık. Yandım, yanarken yaktım. Onun o güne yüklediği anlamla benim yüklediğim anlam birbirini katletti. Her şeyin başladığı o yerde ikimizin kıyameti koptu. Şimdi aramızda yanan ateşin bir tarafında ben, diğer tarafında o vardı. Alevler yükseldiğinde avucumdaki yüzükleri attım o ateşe. Bu bizim kesin olarak bitişimizin en büyük göstergesiydi. Biz bitmiştik. Ona ev olan kırık, yıkık, dökük kalbim artık bir yangın yeriydi ve o yangın sön

İnsan bir ölüme bir de sevdaya böylesine yenik düşüyormuş. Bir ateş ancak başka bir ateşle bütünleşince büyüyormuş. Bir tan vaktinde gece ile gün birbirinden ayrılırken sardı yangını. Şafak söktü, gün aydı, yabancısı olduğum barut kokusu ruhuma bulaştı. "Sen benim evimsin Gülfem," dedi bir yemin gibi. "Şu tenin, her karışını ezbere bildiğim, başkasının el sürmesine dahi izin vermeyeceğim vatanım. Benim tüm savaşlarım sana, senin uğruna. Sen buraya girdiğinden beri..." dedi

Hz. Aise, Peygamberimizle yeni evlenmisti. Esinin kendisini sevip sevmedigini merak etmekteydi, ya da kendisinin ne kadar ve nasil sevdigini..Hz. Aise bu düsüncesini Peygamber Efendimizle kounusmadan edemedi. Ey Allah'in resulü, beni seviyor musun? Evet, Ya aise tabi seviyorum!Aise dahasini merak ediyordu, acaba nasil seviyordu? hemen sordu:Beni nasil seviyorsunPeygamberimiz sevgi seklini tanimladi esine; kördüğüm gibi bu cevap Hz. Aise'yi çok sevindirdi, çünkü kördügüm açilmazdi. Açilmayan, bitmeyen sirli