Bak -gün bitti Dağın çılgınlığını Toprağın sarsıntısını Ve tohumun güneşi arzuladığın gibi Bekle-yalvarışta kalan dudağımın gölgesini... Bu mühür -yani yeryüzü şekli- İbrahim'in boynunda dolaşan bıçağın teslimiyeti/ Temmuzdan bil göz kapaklarıma düşen özlemi... Ve ötesi İbrahim'in sofrasında bir çift göz -yersiz bir arınma Ömrümün ortasında yanan köz ölümüne aşk ve dua- Ne zaman kendimden geçsem yara gibi açılıyor gün ortası.

Bu kitap 2000 sonrası şiirinin önemli şairlerinden Ümit Zeynep Kayabaş'ın ikinci şiir kitabıdır. Sıkı dokuyuşlarla ince ve derin bir lirizme ulaşan şair aynı zamanda, yaşamsal algıları her an açık ve hakikatin kapılarını aralamakta ısrarcı bir poetik duruş sergiliyor. Ey sevgili Yağmur yağdığında İstanbul'un ıslaklığını Ayaklarıma dolanan yalnızlığımı Ve ağzının kıvrımından Denize akıttığın şiiri seviyorum Bir damla zemzemin ağırlığında Yeryüzü yağmurları Islandıkça Hacer'in sevgilisini çalıyorum Ha

bu şiir, şehrin kapanmış kapılarında sabahlayan yükü aşk olan kervanlara söylenmiştir.