Söylenecek her şey, söz ile kifayete erdiği an, Bütün ezberleri yerle bir eden yeni sözleri Heybelerinde Ateşten Düşler taşıyan çocukların... Şairin heybesinde saklı kalmış gizli tarih, ezber bozan dizeler, Savaşa inat gülümseyen çocuklar ve adları isyanla, Darağaçlarıyla sembolleşmiş büyük dedelerin, Pirlerin, dengbejlerin destanları var....

Gevaş´ın durgun kıyılarında çekirge seslerine karışıyordu annemin esmer sözcükleri, kaybolduğu masalda yolunu bulmak için ardında sözcüklerini unutan bir çocuğun yalnızlığıyla büyüyordum. İlk hecesi zor öğrenilmişse bir ´ben´ olan gözlerimin ufkunda büyümek, kimi dillerde yaşamaktı; kimilerinde ise... Zaman, Kafka´nın günlüklerine izi düşmüş bir kül yığınıyken, heybemde kalan yangınlarda bir varolma masalıydı şiir... ...şiire saygıyla.