Her şeyin bir damla su ve bir sözcükle başladığını bilenlerdir, hikayelerin peşinden gidenler. Yürüdükleri yol tutkuların, çocuksuluğun, yalnızlığın, Adem ile Havvanın cennetten kovulduktan sonraki hüznünün, eksikliğin, başka dünyalara sığınmanın dikenli gül bahçeleridir. Yürüyenler, ne kadar diken koparırlarsa bu yolda, o kadar soyunacaktır güller de acılarından. Güller soyunurken ve sevinç gözyaşları dökerken gövdelerinden, koparanlar da kanayacaktır en derin yerlerinden. Okur da güllerden dikeni koparan,