Bazen kaderin ne getireceğin bilmemek daha iyidir. Her şey hikayelerle başlar ve biter. Kadim çağların son savaşçıları; "Büyük İstila" için Avrupa'nın kalbine yürüyor... "Eğer Kraliçe Sigrid'in oğlu Uzun Yılan'ı ele geçirmeye niyetliyse," dedi Olaf; "Bundan daha hazırlıklı gelmesi gerektiğini bilmeliydi." Kuzeyden bir fırtına yaklaşıyor... Rüzgarın çocukları dönüyor... "Artık benim gücüm altındasın. İstersem, hayatına kılıcımın bir darbesiyle son verebilirim. Bir kılıç al İsveç Kralı ve görelim bakalım kim

"Bu Kral Olaf!" diye haykıran askerler, hemen küçük bir tekneye doluşarak denizdeki figürü kurtarmak üzere ilerlemeye başladılar. Fakat Uzun Yılan'ın güvertesinde kalan Einar Eindridson, gözlerini denizin üzerinden ayırmamıştı. Git gide azalmakta olan gün ışığının elverdiği kadarıyla, Kral Olaf'ın kalkanının denizde yüzüyor olduğunu fark etti. Kalkanın üzerindeki haç işareti göz kamaştıran bir şekilde parlıyordu. Bu sırada tekne de denizdeki yüzücünün yanına varmıştı. Fakat söylenenlere göre kurtarılan kişi

Sigurd Erikson, yaz mevsiminin başında kralın vergilerini toplamak için kuzey Estonyaya gitmişti. İşi onu zamanla Finlandiya Körfezinin üzerinde yer alan malum limana getirmişti. Pazar yeri boyunca sürdükten sonra atından indi, önünde batmakta olan güneşin aydınlattığı denizin sakin dalgalarına doğru gözlerini çevirdi. Bir grup balıkçı teknesi akıntıyla birlikte kıyıya yanaşıyor, birkaç ticari gemi de kıyıda demir atmış bekliyordu. Kıyının yakınlarında, rıhtım görevi gören, yontulmuş bir kaya yığınına demi