Fatma Aliye’nin 1899’da yayımlanan romanı Udi’nin merkezinde bir müzisyen kadının, Bedia’nın talihsiz yaşantısı yer alır. Aldatılmış, yuvası dağılmış, hakir görülmüştür Bedia. Acılarını da hep musikiyle, uduyla teskin etmiştir. Zamanı geldiğinde ayağa kalkma cesaretini göstermiş, kendi ayakları üzerinde durmak için savaş vermiştir. Bu savaşında onu yalnız bırakmayan yine udu olmuştur. Bedia acıklı bir kurgunun devindirici bir karakteri değildir sadece; romanın yazıldığı sıralarda emekleme evresinde bulunan

ilk kadın romancısı Fatma Aliye’nin kaleminden çocukluktan genç kadınlığa, elindeki tek sermayesi aklı olan yoksul bir kızın öğretmen okulundan mezun olarak tek başına ayakları üzerinde durma hikâyesini okuruz. Refet farklı kadınlıkları, sınıflar arası kadın dayanışması ve kadınların gündelik yaşamlarını oldukça yalın bir biçimde anlatır. Fatma Aliye (Topuz) (1862-1936) 1889’da “Bir Kadın” imzasıyla çevirdiği, George Ohnet’den Meram romanıyla edebiyat dünyasına ilk adımını atar. İkinci yapıtı Hayal ve Haki

“Dünyanın neye tahammülü var Fehame? Unut! Unut! Biraz da dünyanın zevkini sürmeye çalış.” Fatma Aliye’nin, Hayattan Sahneler (Levâyih-i Hayat) adlı eseri mektup tarzında kurgulanmış olup iyi ailelerde yetişmiş, zengin, kültürlü ve üst sınıftan akraba beş kadının -Fehame, Mehabe, Sabahat, Nebahat, İtimat- birbirine gönderdiği on bir mektuptan oluşur. Kahramanların karakterlerine uygun isimlerle adlandırıldığı romanda, evlilikteki mutsuzluk ve mutluluk, eşler arasındaki uyum, gayrimeşru aşkların çirkinliği,

“Refet artık on dokuz yaşındaydı. Onun hayalleri o yaştaki diğer genç kızların hayallerine benzemiyordu. Kazanacak, evini idare edecek, annesini rahat ettirecek, birçok çocuk okutup vatan evlatlarının eğitim ve öğretiminde bulunacak, o çocukların hepsi buna hürmet edecek, ‘Hocamız’ diye sevecekler! İşte Refet’in hayalleri hep bundan ibaretti.” Türk edebiyatının ilk kadın romancısı Fatma Aliye’nin 1896 yılında yayımladığı, döneminin çok ilerisinde bir roman olan Refet, henüz kadının adının olmadığı bir to

Fatma Aliye’nin yazarı olduğu Hanımlara Mahsus Gazete’de tefrika edilip kitaplaşan Levâyih-i Hayat -Hayattan Sahneler- adlı mektup romanı, Osmanlı kadınlarının gözünden aşk ve evlilik sorunsalına ışık tutar. Fatma Aliye, farklı kadınlıkları ve erkeklikleri ele alarak evlilik kurumunu, aile içi şiddeti sorgular; kadınların insanca yaşamalarının yolunun ekonomik özgürlük ve eğitimden geçtiğine vurgu yaparken aşk üzerine de felsefi bir tartışma yürütür.

Nisvân-ı İslâm (İstanbul 1309). 1891 yılında Tercümân-ı Hakîkat gazetesinde tefrika edildikten sonra kitap haline getirilen bu eser, Fatma Aliye Hanım’ın Türk ailesi ve özellikle harem hayatı hakkında bilgi edinmek isteyen Batılı bazı kadınlarla yaptığı çok evlilik, câriyelik ve örtünme konuları üzerindeki görüşmelerinden doğmuştur. Rus şarkiyatçısı Olga de Labedeff tarafından Les Femmes musulmanes (Paris, ts.), Nazime Roukié tarafından da Les Musulmanes contemporaines (Paris 1894) adıyla Fransızca’ya ter

Fatma Aliye : 1862'de İstanbul'da doğdu. Ahmet Cevdet Paşa ve Adviye Rabia Hanım'ın kızıdır. Babasının görevleri vesilesiyle Halep, Yanya, Şam ve Beyrut'ta da yaşayan Fatma Aliye 1878'de Kolağası Faik Bey ile evlendi. İlk olarak George Ohnet'nin Volonté romanını Meram adıyla ve "Bir Kadın" imzasıyla Türkçeye çevirdi. 1891'de Ahmet Mithat ile ortaklaşa yazdıkları Hayal ve Hakikat romanını da "Bir Kadın" imzasıyla yayımladı. 1893'te Ahmet Mithat kendisinin yazarlık serüveniyle ilgili Fatma Aliye yahut Bir Mu

1862'de İstanbul'da doğdu. Ahmet Cevdet Paşa ve Adviye Rabia Hanım'ın kızıdır. Babasının görevleri vesilesiyle Halep, Yanya, Şam ve Beyrut'ta da yaşayan Fatma Aliye 1878'de Kolağası Faik Bey ile evlendi. İlk olarak George Ohnet'nin Volonté romanını Meram adıyla ve "Bir Kadın" imzasıyla Türkçeye çevirdi. 1891'de Ahmet Mithat ile ortaklaşa yazdıkları Hayal ve Hakikat romanını da "Bir Kadın" imzasıyla yayımladı. 1893'te Ahmet Mithat kendisinin yazarlık serüveniyle ilgili Fatma Aliye yahut Bir Muharrire-i Osman

Fatma Aliye : 1862'de İstanbul'da doğdu. Ahmet Cevdet Paşa ve Adviye Rabia Hanım'ın kızıdır. Babasının görevleri vesilesiyle Halep, Yanya, Şam ve Beyrut'ta da yaşayan Fatma Aliye 1878'de Kolağası Faik Bey ile evlendi. İlk olarak George Ohnet'nin Volonté romanını Meram adıyla ve "Bir Kadın" imzasıyla Türkçeye çevirdi. 1891'de Ahmet Mithat ile ortaklaşa yazdıkları Hayal ve Hakikat romanını da "Bir Kadın" imzasıyla yayımladı. 1893'te Ahmet Mithat kendisinin yazarlık serüveniyle ilgili Fatma Aliye yahut Bir Mu

"Dünyanın neye tahammülü var Fehame? Unut! Unut! Biraz da dünyanın zevkini sürmeye çalış." Fatma Aliye, Hayattan Sahneler (Levâyih-i Hayat) adlı eseri mektup tarzında kurgulanmış olup iyi ailelerde yetişmiş, zengin, kültürlü ve üst sınıftan üçü akraba beş kadının Fehame, Mehabe, Sabahat, Nebahat, İtimat- birbirine gönderdiği on bir mektuptan oluşur. Kahramanların karakterlerine uygun isimlerle adlandırıldığı romanda, evlilikteki mutsuzluk ve mutluluk, eşler arasındaki uyum,gayrimeşru aşkların çirkinliği, e

Kurgusal ve düşünsel çalışmalarıyla kadının toplum içinde algılanışını sorgulayan, eğitimin önemine vurgu yapan ve ileri medeniyet seviyesine ulaşabilmek için hem Doğu hem de Batı düşüncesinden yararlanmak gerektiğini düşünen Fatma Aliye Hanım, Osmanlı'da kadın sorununu açıkça dile getiren ilk isimlerden biri olmuştur. Modern Türk edebiyatının ilk kadın yazarlarından olan Fatma Aliye Hanım, Enîn adlı eserinde de benzer konuları tartışmaya açar. Kalabalık bir karakter kadrosuna sahip romanda aşk, sevgi ve ev