Anadoluda onlarca egemenliğin hüküm sürdüğü zamanların her birinde Toroslar, kendi makûs talihini yaşamıştır. Geçit vermez zirveler, amansız kış aylarının tabî şartları, dar alanlarda küçük, ama kendi iç hegemonyasının kurallarını koyan isimli ya da isimsiz krallıkları oluşturmuştur. Bu kitapta; En büyük sorunu, ulaşım ve iletişim olan bu zirvelerde Andreas, Eshter ve kızı Lima ile; Mehmet ve Mustafa beylerin, Ayşe ve Aynur hanımın yaşamlarından kişisel tasvirler, aşk, çıkar ilişkileri, gerilim, acı ve bunl

Güzel ve akıcı kelimelerden oluşan cümleler, hayalî kurgular, ihtirastan ve kıskançlıktan yoksun betimlemeler, hak edilmese bile övünmeler, övgüler... Bol kahkaha, gelip geçici şatafat ve bir o kadar da manevi zayiatın toplamının adına kimileri SEVGİ derken, kimileri daha ileri düzeyde soft bir yaklaşım tarzı ile arzuları doğrultusunda AŞK diyorlar. Ölçü ve derece aletlerinin varlığı, keşke SEVGİ ve AŞKI da ölçebilse veya derecelendirebilseydi!. Bu kitapta; Gerçek aşkı, Adem ve Sevgi isimli kahramanlarla bi

Tel örgülerden içeri iki camız sürülmüştü. Ellerinde hiç bir kesici alet yoktu. Canlı canlı onlarla boğuşup öldürecekler ve yaşayabilmek için çiğ olarak yiyeceklerdi. Ölüm; Dayanma gücü ile, kader çizgisi arasında bıçak sırtında bir yerde idi her zaman. Savaş, esirlik, kaçış... Korkusuzluk ona kendi yaşam alanında konumunu kendi tayin etme hakkını verdi. Ölüm onun için bir hiçti! O hep kazandı. Çünkü; O her doğanın mutlak sonunun ölüm olduğunu çok iyi biliyordu

Yar Nem tutmuş duvar gibi, İçime atmışım derdi ben, Ve denize kurulu iskele misali, Suyla yaşamaya başlamışım ben. Küf tutar, pas tutar kenetler üzerimi, Deniz de dalgalar, karada rüzgâr vurur, Yıllarca meydan okur bozar dengemi, Bileylenmiş hançer gibi karşım da durur.