O, elinden kimsenin kurtulamadığı bir işkence sanatçısıydı. Zihnin sınırlarının ötesinde psikolojik yöntemlerle karşısındakinin sakladığı gerçekleri kerpetenle söker gibi alan, bunu bir sanat haline getirmiş ve bu becerisiyle müşterilerin özel şifrelerle aradığı bir adam. Ama şimdi Geiger av olmuştu ve herkes onu arıyordu. Bu kez peşine düşenler, Geiger'in düşündüğünden çok daha zeki ve acımasızdılar: İntikamını almadan önce Geiger'i işkence sandalyesine oturtup son itirafını dinlemek için gözünü karartmış

Bir sandalye, bir jilet ve bir göz bağı... Ne kadar profesyonel olursan ol, ne düşündüğünü biliyorum. Neden mi buradasın? Onları konuşturamıyorsun. Neyi gizlediklerini öğrenemiyorsun. Bir profesyonele ihtiyacın var. Kimsenin tanımadığı ve her şeyin ardındaki gerçeği görebilen, kendine özgü teknikleri olan birine. Ona sadece gizli bir şifreyle ulaşabilirsin. Unutmaman gereken tek bir kuralı var. Unutursan tüm oyunu ne pahasına olursa olsun bozar. Geiger bir sabah New York otobüsünde gözlerini açtığında geç