Zalim sofrasında oruç açmayız Rüzgâr önünde parça parça oluruz da Tek dalımız eğilmez Günah karası yüzlere bakmayız Sancılar yurt kurar ciğerlerimizde Abıhayat verse zorba, avuç açmayız Hasis memleketinde nefes almayız Geçeriz çukurları doldurup Bileğimiz döndüğünce savaşırız da Uzun süre yöresinde kalmayız Küf kokan karanlığı ateşe veririz Yoldaşımız duman ve kül, salmayız Zulüm gider, huzur kalır geride 'Ganimettir' deyip de almayız