Yezîdîler adlarını Yezîd b. Muâviye'den almışlardır, Muâviye'nin ölümünden çok sonra XII. yüzyılında torunlarından Şeyh Adî b. Misâfir tarafında Adeviyye veya Sohbetiyye tarikatı adı ile Rafizî-Yezîdî şeklinde gelişmekte, Şeyhin ölümünden çok sonra yörede yaşayan dağlı Kürtler tarafından yine yörede yaşayan inançların da etkisi ile ayrı bir şekil almışlar, böylece durumlarını bugüne kadar korumuşlardır. Irklarının Kürt, dillerinin Kürtçe olduğu bilinen Yezîdîler, Tanrının dilinin de Kürtçe olduğuna ve Kürtç

Türk halk biliminin meseleleri arasına etnik kimlik konusu giderek daha yoğun bir şekilde girecektir. Türklüğün tanımı Türkiyelilikle yapılır hale gelecektir. Halk biliminin faaliyet alanı kültürel kimlik konulu çalışmalarda etnik kimliği de içerecektir. Halk kültürü araştırmalarında etno lenguistik alan daha önemli bir yer almaya başlayacaktır. Bu hal aynı zamanda alan çalışmalarında kaynak kişinin dilinin biline bilmesi imkânını da sağlayacaktır.