Bazen mırıldanırız kimsesizliğin yalnızlığında; Ey hayat! Seni değerli kılan şey nedir?" Dünya tarlasın da can bulan hayat hem cenneti hem cehennemi yaşatır insana... Mutsuzluk zirvesinin yalnızlığın da kendini mahkûm edersen hayat sana o zaman çekilmez gelir. Hep yüreğini dön doğan güneşe ve de ki, Kaf dağı Yaradan'ın eseri ise gölgede kalan benim dertlerimdir. Çünkü hayat uzun bir yolculuk, aynı zamanda dünya sahnesinde kısa bir oyundur. Tek gerçek ise doğarken nasıl ki yalnız başımıza dünya ya merhaba d

Adı Beyaz Ölüm olan siyah bir hayat hikayesi... Dünyanın kalbinde kükreyen kıyamet, beni de vurdu! Şimdi daha iyi anlıyorum ki, ne hayat sonsuz, ne de insan ölümsüz. Yaşayanlar ölürler, karanlık soğuk, gördüklerini unutan aynalar, uzak yalnızlıklar ve kaderine terk edilmişlik, düşlerini yitirmiş sevdalar, bedenen umutsuzlukta çırpınan ruh, göğüs kafesini yırtarcasına çırpınır. Doğum ve ölüm, bütün bunlar hayata dahil olan gerçekler ve gerçek olmayan tek şey cenneti yanlış köşelerde arayanlar. İlk okul çağla

Gece karanlık ve ıssızdı. Canan'ın yüreği yaralı bir serçe gibi çarpıyordu. Korkulu gözlerle etrafındaki yatırlara bakındı. Sonra babasını hatırladı. - Hayır, bunlardan bana hiçbir zarar gelmez. Çünkü benim babam da öldü. Canan'ın gözlerinden uyku akıyordu. İki mezarlığın arasına gözlenir vaziyette geçip uyumaya çalıştı. Gecenin bir yarısıydı. Her taraf zifiri karanlıktı. Birden irkildi ve; - Hayır! Hayır! Hayır!.. Yalvarırım yapma! Bir kez daha kıyılmıştı Canan'a. O, "Kurtlar Sofrasında Savunmasız Bir