Şiirleri ve öyküleri tesellinin imkanına mühürlü kapı gibidirler. Zamanın yarasına düğümlediği sözcükler bir yası şenlikle iyileştirmeyi denerler. Kendi ile sınamadığı hğznğ yitirdiklerinin ağıtına taşımaz. Akarsu kıyılarına serpilmiş turna teleklerini, ömrüne dayanmış namlunun acısıyla karşılar. Yazdıklarından oluşabilecek külliyat, kuşların ömrünü savunmaya yetebilir. Onun coğrafyasında dağlar içlerinden akan nehirlerle yıkar başını. Yine de saçlarından düğümlü ayrılıklar öylece kalmışsa Fatma Aras'ın dü

Fatma Aras, tıkır tıkır işlediği sanılan toplumsal yaşantının içerdiği kaostan yola çıkarak yazıyor şiirlerini. Yaşamın bütün boyutlarına değiniyor. Acıların çoğul olduğunu görüyor. Bu da onun şiirlerinde ikiz acılar, kardeş acılar olarak somutlaşıyor. Acıların birleştirici gücüne de inanıyor ve bunun anlaşılmasını istiyor daha çok. Öte yandan bireyin kendine yabancılaşması ürkütüyor onu. Her toplumsal öznenin kendi tragedyasına sahip çıkmasını ve bu amaçla eylemli olmasını istiyor. Bütün insanları eşit k

"Allı turnam bizim ele varırsan / Şeker söyle kaymak söyle bal söyle (...) Eğer bizi sual eden olursa / Boyun bükük benzi soluk yar söyle..." "Keşke yolum erken bir dönem usta şairlerin yoluna düşseydi. Ustaların şiirleriyle daha uzun sohbet şansım olacaktı. Oysa Karacaoğlan'a çeşme başında bir bardak su vermek isterdim." Fatma Aras başarılı bir şair. Fakat elinizdeki bu kitap bir şiir kitabı değil. Mektuplardan oluşuyor. Evet bir şairin yazmış olduğu mektupları okuyacaksınız. Kendisine, hayata en çok da