Tanrının uyuduğu saatlerdi anne... En çok avucumdaki sıcaklığı sordular... Bakışlarımdaki umudu... Seni sordular, bütün kardeşlerimi anne... RosaTarlovsky de Roisinblit'i... Patricia'yı... Jose Manuel'i... BobySands'ı sordular anne... Zilan deresinde kaybolan kardeşlerimi... Tehcirde ekmek dağıtan Maria teyzeyi, Dersim'i sordular... Plaza de Mayo büyükannelerindeki direncini sordular... Halepçe'nin kuşlarını, kaçakçıları, bombaları, Roboski'yi ölümü ve suskunluğumu sordular... Burkina, Cibuti, Moritanya,

Bir şeyler oluyordu yaşadığım kentlerde, Bir şeyler hızla ve gürültülü bir akış içinde ağıt ve slogan sesleriyle koturuyordu. Bende koşturuyordum. Sevdiğimi söyleyemediğim roman kızı da gördü önce su sonra çiçek sattım koşturanşara, Arkamızda baloncular arkasında zabıta ve polis, jandarma solu solğa meydanlarda buluşurduk, bütün sevgililer ordaydı. Bir yerlere yetişme, geç kalmış telaşı içindeydi zaman, slogan atanlar bir gecreği paylaşıyordu okul sonrası, Ve ben severdim bu saklambaç oyunlarını sokaklara d

Hep Sakladığımız Genç kuşak şairlerimizden, Ümit Yaşar Işıkhan'ın 12 eylül öncesinde ortaokul dönemimden üniversite sonuna denk gelen tarihsel kesit içinde yaşanılan olaylara tanıklığının şiire yansıması olan dönemsel toplu ürünlerinden oluşan "nitekim - aşk vardı" yapıtlarından sonra şimdi de 12 eylül başlangıcından 2000 yılına kadar süregelen bir sürecin tanıklığına ayrılmış şiirlerin toplu halde yer aldığı "nitekim - aşktan sonra hüzün" adlı yapıtı ile bir kuşağın ideolojik ve aşktaki kırılma noktasının