İnsan, akıl, ilim ve iradeyle beden ve ruhtan ibaret olan bir varlık olduğu için bu yaratılışın bir gayesi olması dâ doğaldır. İnsan bedenî olarak maddî tarafını, rûhî yönüyle de maneviyatını eşit tutacak bir yaşantı içerisinde hayatını sürdürmek zorundadır. Ve insanın hayat mücadelesi ancak yaratılış gayesi ile paralel olduğu sürece insan mutlu olabilir. Çünkü insan Allah'a kul olmak ve O'nun kanunları ile doğru çizgide yeryüzünde yaşamak ve uygulamak üzere verdiği sözü yerine getirme sorumluluğuyla yaratı

Ehl-i Beyt, İslâm'dan önce Beytü'l-Âlihe tabir edilen, içinde putların bulunduğu Kâbe ile bu sahte ilahlardan sorumlu olan kabileye verilen bir ünvandır. Daha sonra bu kavramın anlam alanı genişlemiştir. Bu tabir, dinî anlamının yan ısıra, şehrin savunma ve yönetim işlerini de kapsayan siyasi bir anlam da kazanmıştır. Mekke'nin dinî ve siyasi hizmetlerini üstlenmiş olan kabileler için kullanılır olmuştur. Ehl-i Beyt kavramı, İslâm'ın başlangıcından Mekke'nin fethine kadar geçen sürede cahiliye dönemine ait

Berfa zivistane, hemi erd dagir kiriye. Newal u gir rast kirine, xani, re, zevi bi saxi kefen kirine. Her weki wari berhev dike ji bo renge jineke din u hemu tişti le biguhere. Zirtek u reşeken xwe erişi henu deran kirine... Biste u tenha destekariyeke xwe reng bi kar tine. Perwerdeya birçikirine kir xwendingehek da ku bişe te de dilan bistine, sere vala bi kefa xwe dagire, ser u çavan bi levengen xwe xiç xiç bike. Bele gur bi guritiya xwe lek xir bibe u ribe revegur. An bi zimane xwe bibeje "yekitiya gu