“İşte o ilkbahar sabahında dört bir yanı dolduran o geçici güzel enerjinin ortasında asansöre girerken aniden tüm varlığımı soğuk bir ter bastı ve bir damla mürekkebin kurutma kâğıdına yayılması misali, vücudumun hızla çevreye yayılarak yok olduğunu, aynadaki yansımamın da eriyerek kaybolduğunu hissettim. Asansörün içini, dört duvarını en küçük ayrıntısına kadar açıkça görüyordum ve aynı zamanda asansörün içinin bomboş olduğunu da görüyordum, yani ben asansörün içindeydim ve aynı zamanda ben yoktum.” Elçin

Elçin Kafa romanında kendine has, etkileyici üslubuyla bir cephesiyle masal diyarı, diğer yanıyla romantizme büsbütün uzak gerçeklerin ve kanlı olayların ülkesi Güney Kafkasya'da 1800'lerde Rusya'nın da dahil olduğu çatışmaları ve tarihi olayları ele alıyor. Bunu yaparken de başköşeye "Elçince" ahlaki sorunları yerleştiriyor: İyilik ve kötülük, cefa ve merhamet, bireyin devletle ilişkisi, insanın davranış ve sözlerinden sorumluluğu, anlaşmazlıkların, çekişmelerin yol açtığı dramlar. Elinizdeki roman tarihi

Azerbaycan Edebiyatının günümüzdeki en güçlü kalemlerinden Elçin'in Gölge başlığıyla sunduğumuz bu kitabında yedi hikâye bulunuyor: Gölge, Kaşçey'in Akıbeti, Kırmızı Karanfiller Pera Palas Oteli'nde Kaldı, Kurt Ailesi, Karabağ Şikestesi, Bayraktar, Gece Pencereden Görünen Dağlar. Uzun süren Rus tahakkümünün neticelerinden belki de en önemlisi yozlaşarak kendi toplumuna ve kendi duygularına yabancılaşan insan tipidir. Elçin tıpkı diğer hikâye ve romanlarında olduğu gibi burada sunduğumuz yedi hikâyesinde de