Değdi mi tüm bunlara söyle? Değdi mi bunca üzüntülerin, kederin ve acılarla kıvranışların.. Değdi mi tüm bunlar, kaybettiğin onca zamana? Değdi mi, söyle güzel dost; Kendine layık gördüğün şu yaşananlara? Bil ki; Hiçbir şey karşılık gelemez varlığına.. Hiçbir hazine, biçemez değerini..Ve hiçbir etiket, temsil edemez seni.. Yeter ki inan kendine, yeter ki tanı kendini ve yeter ki sarıl özüne.. Çünkü sen, varlıkların en şereflisi; Sen, gece ve gündüzün sebebi.. Sen ki, kainatın varoluş bahanesi; Şu hayata h

Sizce bir tırtıl, kelebek olmanın ve kanatlanıp uçmanın ne demek olduğunu bilebilir mi? Peki ya bir kelebek, bir tırtıl gibi yerlerde sürünerek gezinebilir mi? Tabii ki hayır! Ne, bir tırtıl kelebek olarak yaşamanın nasıl bir şey olduğunu bilebilir, ne de bir kelebek tekrar tırtıl gibi yaşayabilir! Tıpkı biz insanlar gibi... İçimizde nasıl bir kelebek potansiyeli taşıdığımızdan ve bu hayatta daha neleri başarabileceğimizden haberimizin olmayışı gibi... Kendisini, hep şu anki mevcut yaşantısını yaşayacakm

Öyle ya, İnsanın cenneti, sevdiceğinin yanıydı.. Ve yarin olmadığı her yer cehennemdi! O ise karanlığın içindeydi.. Ama o'nun içi aydınlıktı.. Çünkü boğazına kadar aşk'a batmış, her yanına aşk bulaşmış, buraaam buram aşk kokmaktaydı.. Ve biliyordu.. Bu aşk onu yaşatmayacaktı.. Buna rağmen, o, aşk'ı yaşayacaktı.. Çünkü aşk'ı olmadan yaşayamazdı.. Ve aşk'la, hiç yaşanmayacağını anlayacaktı.. Bu ne erkendi, ne de buna geç kalınmıştı.. Çünkü aşk, ?ansızın"dı.. Ve sadece yaşanırdı.. Ve yaşayınca anlayabilecekti

İnsanlar görürüz mutlu, zengin, başarılı, sağlıklı... İnsanlar görürüz tüm bunlardan uzak, tüm bunların zıttı... Ve bazen, hayatın adaletsizliğinden yakınırız... Çünkü haketmediğine inandığımız birçok insanın, çok iyi şartlarda yaşadığını görmeye tahammül edemeyiz! Ve gerçekten iyi ve yürekli diye bildiğimiz birçok insanın da, hak etmedikleri bir şekilde trajik yaşamalarını sindiremeyiz bir türlü içimize! Çünkü insanız... Duygusal varlıklarız ve âdil bir yaşam isteriz... Peki ya hayat, zannettiğimiz gibi ad