Fürûğ-ı nazm ile memlû idüp dünyâyı Nâbi Misâl-i mihr-i 'âlem-tâb meşhûr olmamuz yeğdür Nâbi kimi görsen yüridür hükmini nefsün Hakk'un bize gönderdüği fermaân unudulmış Nefesin silsile-i dûzaha peyvend itsün Suhan-ı hayr makâmında iden sedd-i nefes Âyîne-i idrâküni sâf eyle sivâdan Mihmân mı gelür hâne-i nâ-pâke hicâb it Eyle bâzâr-ı cihânda bir alur gözle nazar Kimi hem-dest-i revâc u kim hem-gerd-i kesâd Nâbi mürâ'iyân bize itsün mi iltifât A'mâlümüz fürûhte dellâlümüz mi var

Mısır'ın ilk hidivi İsmail Paşa'nın (ö. 1895) üçüncü eşi Çeşm-i Âfet Hanım, (ö. 1907) ölümünden sonra eşine vefa borcunu ödemek ve adını ebedileştirmek için yazdığı eserinde, kadın kimliğini gizleme gereği duymadan ve hiçbir beklenti gözetmeden samimî bir şekilde duygularını dile getirmektedir. Türk edebiyatında pek bilinmeyen Âfet Hanım'ın Levha-i Dil'deki şiirlerinden çevresine duyarlı, entelektüel biri olduğu, özellikle Fuzûlî, Nef'î, Nâbî ve divan şiirinin son dönem hanım temsilcilerin-den Leylâ, Fıtnat