Seyrine doyamadığım şey hayatın ta kendisi; güneş, bulutlar, deniz, geçip giden ve duran zaman. Bazen artık iyice yabancılaştığım, asırlar önce terk etmiş olduğum şu diğer dünyayı da gözlerimin önüne getiriyorum. Sahte zevkleri doyurmak, sahte gereksinimleri karşılamak için insanoğlunu bir "para kazanma makinesi"ne dönüştüren her şeyi, sahte modern dünyayı. 1968'de Sunday Times bir yarış düzenler. Bu yarışa katılacak olan denizcilerin hiçbir yerde durmadan ve tek başlarına bir dünya turu atmaları gerekme

Seyir defteri o gün, 4 Eylül 1952 tarihini taşıyordu. Demek ki Singapur'dan ayrıldığımızdan beri seksen beş gün geçmişti. "Biz" diye konuşuyorum çünkü iki kişiydik: "Marie–Thérѐse" ve ben. Gerçekte ise artık tek bir varlık sayılmalıydık, tıpkı beden ve o bedenin içinde barınan ruh gibi. Dünyanın gözü pek denizcilerinden biri olan Bernard Moitessier, insana ve doğaya düşman bir dünyanın ahlak anlayışına karşı çıkarak kurtuluşu denizlerde bulur. Denizi bütünüyle hissedebilmek, kurulu düzenlerden kaçıp özgür