Herkes bağırıyordu. Bağıranlardan biri tesadüfen dönüp etrafa bakındığında, arkalarındaki ve önlerindeki her şeyin son derece sessiz olduğunu fark etti. İşte o an çok özel bir durumun farkına varmıştı ki, o da; bütün kaosların yaratıcılarının kendileri olduğuydu Parçalanıyordu kozmik dünya. Her bir kavramın eklemleri bir ön hazırlık olmadan, hırçınca birbirinden ayrılıyordu. Duygu ve düşüncelerin gerçeklere doğru olan sekmeleri esnasında tüm yaşam, yaşanılanlar ve yaşanacak olanlar bir anda öylece sivril

Yeryüzünün birçok yerinde sessizce yaşanan, mekanı ve zamanı tespit edilemeyen birçok kutsal duygu vardır. Kimler nerelerde, nasıl anları ve ne kadar yakalar, yakaladıklarında ne yaparlar hiç bilinmez. Yalnız nabızlarda bas bas bağıran, kof ve küf bölgelerde dahi yaşamaya çalışan bir duygu vardır ki onun adı SEVİNÇTİR Umutlar darağaçlarından insin ya da inmesin, bir yerlerde yeni savaşlar çıksın ya da bitsin Yarın olsun ya da hiç olmasın Bu duygunun kayıtsız şartsız tek mirasçıları olan geçmişteki, şu andak