Şair, şiirleriyle iç dünyamıza nüfuz eder. O, bu yönüyle bize başka bir âlemin kapısını aralar. Şair, şiirlerinde dili dönüştürür, onu tekrar inşa eder. "Bakılan bakana göre değişir, bakmasını bilen görür" sözü uyarınca biz, şairin şiirlerinde hayal edemediklerimizi, hissedemediklerimizi veya düşünemediklerimizi algılamaya çalışırız. Şair Mustafa Özbey de ötelediğimiz veya kıymetini bilemediğimiz moral değerleri bize hatırlatıyor. Onun şiirlerinde memleket sevgisi, aşk, kadın, dostluk, hasret, yaşama sevin

İnsan hayatına dair, bilinmez ve tarifsiz, bir "umuda yolculuk" hikâyesi; kimi zaman acı, kimi zaman tatlı, kimi yerde mizahi, kimi yerde sarsan ve yüzleşilmemiş, fakat her biri dünyanın bir ucuna savrulmuş dolu dolu yaşamların hikâyeleri... Başkalarının yaşamı üzerinden, yaşamın bir yol hikâyesinin öznesi olarak kendimizi de bulacağımız bir çalışma; bir kültüre dair atalardan kalan bir izlek, bir ayak izi, bir "yol" hikayesi... Bin yıllar boyu, milyonlarca insan tarafından konuşularak yaşatılmış, kadim bi

Mustafa Özbey, günümüz dünyasında insan ilişkilerinde giderek artan sıradanlaşma, yüzeysellik, güvensizlik, temassızlık sonucu, o güzel "kitap insan"ı okuyamayışımıza meydan okuyarak, bir cesaret koymuş ortaya. Bize sanki "Ben buradayım, Ma Kırmancime, bu benim hikâyem, beni benden okumayanlar kitabımdan okusun" diye sesleniyor. Aslında "Erzincan'dan Öteye - Bir Kırmanc Alevi'nin Yaşam Yolculuğu" kitabında dile gelenler sadece Mustafa'nın değil, hepimizin farklı yollardan yürürken, değişik kentlerde, ülkel

Çevreye olan ilgi, çevrenin geçmişini tanıma, kişilerin vazgeçemedikleri merak ve arzu konusu olmuştur. Çevredeki büyüklerin, bizzat şahit oldukları ve yaşadıkları çevre ile ilgili olayları anlatmalarını dinlemek ise bu arzu ve merakı daha da arttırır. Çevreyi tanıma, tarihin ana karakteri sayılır. Hele de bu çevre kendi yöreniz ise bizim için daha çok önem kazanır. Bunu objektif olarak kendimizin yapması çevrenin tarihini tanımada etkili olur.