Kimileri konuşurken insanın sımsıkı tutunası geliyor mıymıntı "Yaşam"a, bütün vücuda kök salmış, iyileşmesi imkânsız gibi görünen yaralara inat! Nasıl anlatsam konuşmalarını; mavi gökyüzünü yeniden keşfe çıkmış, Kalamış vapurunun peşinden sevinç çığlığı atarak kanat çırpan martı sürüsü ya da yeni doğmuş bir bebeğin annesinin sütünde bulduğu şifa gibi. Yeryüzünde huzur bulduğu bir sesi kimse yitirmez istemez, sahiplenir.

Bazen kırılır üzülürsün ağlarsın da Ama kıyamazsın içinde biriktirdiğin mermi gibi Sözleri namlunun ucundan çıkartmaya. Sevgin ağır basar sitemlerin yanında. Yok bir şey biraz canım sıkkın de geçiştirirsin. Mutluluğun üzerine gölge olsun istemezsin Küsmelerin, kalbin de müsade etmez Buyur gel ağlat demez zaten. Sevmiştir sıcaktır tutkuludur da. Pes etmez öyle hemen. Üşümez en soğuk söylemlerde sitemlerde bile. Çünkü sığınmıştır o güvenilir gönül limanına. Huzurun mutluluğun peşinden koşar. Bilir ki cennet

Yüzyılımı dörde böldüm Her bölümü bir mevsim, Bir kaldı, üçü gitti Yazı gitti, güzü gitti Karlı, tipili kışı gitti, Yemyeşil bir bahar kaldı! Cide kasabasındanhababam sınıfının yazarı Edebiyatcı Yazar Rıfat Ilgazın anısına

Sen benim yazılarımda saklısın!.. Sen ve ben iki bedendeki biz En sevdiğimiz şarkının sözlerinde saklıyız. Gizemli bir çeyiz sandığı misali... Ufuk Acarın sen benim yazılarımda saklısın kitabını okudum... Duygulu ve samimi anlatımı etkileyici, yazılarındaki bu yaşanmışlık Aşkların kaleme yansıması çok ustaca. Tebrikler Ufuk Acar... Ümit Besen