Türkiye'den Küba'ya herhalde imrenerek bakılabilir. Elbette bu küçük ve Türkiye'ye göre oldukça fakir sayılabilecek ülkeye Türkiye'den imrenerek bakılabileceğini söylemek biraz çelişkili görülebilir. Ancak gerçek şu ki, Türkiye onca zenginliğine rağmen halkını genel olarak ortalama bir refah düzeyinde yaşatamamasına karşın Küba tüm yoksulluğuna, kapitalist dünyanın kendisine karşı duyduğu nefrete ve bu nefretin doğurduğu ekonomik ambargolara ve ideolojik bombardımana rağmen devrimden bu yana halkının refah

Küba'yla ilgilenmemiş, Küba Devrimi'ni merak edip hiç olmazsa bir iki kitap karıştırmamış bir aydın yoktur herhalde Türkiye'de. Fidel'i, Che'yi herkes tanır. Ancak 1959 devriminden bu yana bu küçük adada nelerin olup bittiğini merak eden, ada insanının yaşamında ne gibi değişikliklerin olduğunu anlamak isteyen pek bulunmaz; Buna sol cenah da dahildir. Beylik tahliller ya da alışılagelmiş karalamaların ötesine geçilmez. Her nedense devrimciler bile, Küba'nın kendi içerisinden sosyalist devrimle birlikte yeti

Oryantalizm, kapitalist Batı'nın size, sizin ne olduğunuzu, ne olmayacağınızı , neyi yapıp neyi yapamayacağınızı öğreten "bilim" dalıdır. Bu "bilimsel dal", yalnızca oraya özgüdür. Sizde bulunmaz. Size konuşacağınız zamanı, öleceğiniz anı bildirir. Bununla da yetinmez, tüm bunların sizin kendi başınıza beceremeyeceğinize sizi inandırarak, size akıl verecek havariler gönderir, sizi çekip çevirmek için. Bu havariler, sizlerin arasından kendilerine vekiller, valiler devşirir ki, sizlerin arasında eğer bir "uyu