19 yüzyılın sonlarına doğru, hakkında “üstün yetenekli Türk”, “piyano virtüözleri arasında esen en yeni fırtına”, “büyük Türk piyanist”, “çağımızın en zarif ve parlak piyanisti”, “önemli bir yetenek”, “büyük virtüöz”, “hassasiyeti, ince zevki ve zarafeti ile dikkat çekiyor”, “piyanonun harika ustaları arasına yer aldığını ispatlayan üstün nitelikleri gözler önüne serdi” gibi övgü dolu sözler edilmiş; 15 Haziran 1895’te Londra’daki Princes Hall’da ilk kez sahneye çıktığında icrası “İstanbullu piyanist tartış

Yaşamını Amerika'nın Kaliforniya eyaletinde sürdüren Prof. Dr. Ömer Eǧecioǧlu, müzik tarihinin tozlu yaprakları arasında unutulmuş birbirinden ilginç olayları, kişileri ve gezip gördüğü yerleri belgeler ve fotoğraflar ışığında müzikseverlerle/araştırmacılarla paylaşıyor. Bu paylaşımlar serinin II. ve III. ciltleriyle devam edecektir. I. Kitaptan Başlıklar: - 1958'de bir desinatör İstanbullu müzikseverleri neden heyecanlandırdı? - Sistine Şapelinin yönetmeni Kastrat Mustafa kimdi? - Amazon ormanının ortasına

19. yüzyılın vals kralları Viyanalı Baba Johann Strauss, oğul Johann Strauss ile kardeşleri Josef Strauss, Eduard Strauss ve bu aileyle hiçbir bağı olmayan Fransız vals bestecisi Isaac Strauss. İşte elinizdeki kitapta aynı soyadını taşıyan bu beş bestecinin Osmanlı hanedanıyla müzikal ilişkisi anlatılıyor. Osmanlının Batılılaşma çağında 1840larda başlayıp 1890lara uzanan dönemde padişahlara adanan besteler, olağanüstü törenler için sunulan eserler, karşılığında alınan ödüller ve nişanlar. 19. yüzyılın zeng