Nicholas Woodsworth rehberliğindeki yolculuğumuzda İskenderiye ve Venedik'in ardından Akdeniz üçlemesinin son durağı İstanbul'dayız. Fakat İstanbul'a giden yol, yazarımızın planlara değil yabamın ona sunduklarına sadık kalan tabiatından ötürü, önce Arnavutluk'tan daha sonra ise Midilli ve Çanakkale'den geçiyor. Şehrin seçmişini, gündelik hayatın akıp giden temposunda arayan, bakıp geçmekten çok durup içine çeken bir anlatımı tercih eden bir seyyah için İstanbul'dan uygun bir şehir olur mu? Haliç Köprüsü'n

Nicholas Woodsworth'ün Akdeniz Üçlemesi farklı bir "şehir rehberi" vaat ediyor: Şehrin geçmişini, gündelik hayatın akıp giden temposunda arayan bir seyyahın gezi notları, bakıp geçenden ziyade, durup içine çeken bir anlatım... Akdeniz gezimiz İskenderiye ile başladı, ikinci durağımız ise Venedik. Fakat önce rotamız gereği uğranacak yol üstü durakları var: Akaba Körfezi üzerinden Şam, Halep ve Lazkiye, daha sonraysa İskenderun, Ankara ve İzmir. Suriye'deki gerginlik gelecekteki çatışmaların sinyallerini veri

Bir şehre ilk kez gittiğimizde görülecekler az çok bellidir: , Tarihinin simgesi olarak seçilmiş bir yapı; saray, kilise ya da cami, bilet için kuyruğa girilecek bir müze, önünde fotoğraf çektirilecek bir heykel ya da para atmadan geçilmeyecek bir çeşme... Şehrin gerçek kimliğine yaklaşmaktan çok bizi ondan uzaklaştıran, onu sadece bir faaliyet parkından ibaret kılan bir dizi yapmanız gerekenler listesi. Nicholas Wocdsworth'ün Akdeniz üçlemesi ise Çarklı bir "şehir rehberi" vaat ediyor: Şehrin geçmişini,