Mela Nezîrê xwediye Dîwana Dahî mexlesên wekî Dahî, Nezîr, Feqîr û Torî bi kar anine. Di sala 1933yan de li gundê Ezîmê ku li devera Kerboranê hatiye dinê û di sala 1982yan de jî li gundê Sêgiran ku li herêma Hesekê ye wefat kiriye. Dîwana Dahî ji hêla Tehsîn Îbrahîm Doskî hatiye amadekirin û îro di nav klasîkên Kurdî de cihe xwe girtiye. Di vê dîwanê de 129 şir hene û mijarên wan li ser evîn, meseleyên civakî û Kurdîniye ne.

Ev berhem tev li ser wezn û kêşeya pergala erûzê hatiye nivîsandin. Qesîdeyên ku tê de cih digirin ji ber ku pareke wan a xurt şirên coşî yên terennuma evîna tesewufî ne, şemaya kêşeya wan bi giranî di şiklê xezelan de ne. Belê di gel vê, çendek qesîdeyên dirêj û muxemmes ên ku di şiklê tercîê bend de hatine nivîsandin jî di nav wan de peyda dibin. Ev dîwana ji sih û pênc qesîdeyan pêk tê û dirêjiya van qesîdeyan di navbera çar û çil û heşt malikan de diguherin.

Dîwana Seydayê Liceyî yek ji dîwanên Kurmancî yên girîng tête jimartin ku li ser rengê klasîkî hatiye nivîsandin. Yê ku vê dîwanê bixwîne dê baş bibîne ku Hadî şairekî zîrek bûye û bergeriyan kiriye ku li ser rêbaza Melayê Cizîrî û Ehmedê Xanî çûye. Şiîren evê dîwanê bi çar zimanan hatine çêkirin: Ş¡rên evê dîwanê piraniya wan zimanê Kurdî, zaravê Kurmancî ne. Hinek şir bi Erebî, ji wan kêmtir jî bi Farisî û Tirkî ne. Meriv ji zimanê evan şiran jî serwext dibe ku seyda Hadî Liceyî di van her çar zimanan d