İnsanın varoluşuyla başlayan ve yaşamının her anında var olan eğitim, insanların üzerinde kafa yorduğu, daha iyisini yapabilmek için çaba harcadığı bir süreçtir. Her bireyin bir şekilde içinde olduğu eğitim meselesine, malzemesini çoğunlukla toplumdan çıkaran şair ve yazarların kayıtsız kalmaları beklenemez. Şair ve yazarlarımız, kimi zaman öğretmenlik yaparak, kimi zaman öğrenciliğine dair anılarını eserlerine konu ederek, kimi zaman üstü kapalı şekilde eğitim görüşlerini eserlerine yayarak, kimi zaman da

"Nasıl bir milletin istiklal ve emniyetini muhafaza için iyi yetişmiş ve şerefli bir orduya ihtiyacı varsa, bir milletin hür ve medeni dünyada yer almasını, ilerlemesini temin için bir de hocalar ordusuna aynı derecede ihtiyacı vardır." "Hocaların daimi cemiyetlerinin, milletlerinin ve hatta dünyanın isimsiz koruyucusu olduklarını, gene, isimsiz olmakla beraber insan cemiyetlerine şekil veren canlı eserler yaratmış olduklarını görmüş, mesleklerinin kudsiyetine inanmışımdır. Diyebilirim ki, nasıl mahluk ese