Güvendiğime pişman değilim. Herkes kendine yakışanı yaptı, güvenmek bana yakıştı, layık olmamak da ona... Güvendiği kadar yanılan, yanıldığı kadar canı yanan, canı yandığı kadar insanlardan soğuyan, insanlardan soğuduğu kadar yüreğini kapatan kim varsa bilsin ki kalbinin sesini duyan var. Gökte uçan kuşun, yerin altındaki karıncanın rızkını veren, kalbinin şifasını da ödülünü de şüphesiz verecek

Bir insanla beraber olmak istediğinizde, önce birbirinizi yan yana hayal edin, üst üste değil... Allah insanoğluna yirmi dört saatlik bir gün veriyor onun bile yarısı karanlık... Demem o ki, dünyada her şey tadımlık... Ve insan ne yaşarsa, o kâr kalıyor. Yarına çıkacağımız bile belli değil, ağız dolusu öpmek, kucak dolusu sarılmak, kalbimiz göğsümüzden çıkarcasına sevmek varken, ?Neden?", ?Niçin?", ?Nasıl?" diye sormak tamamen vakit kaybı... Şimdi hiçbir şey düşünme. Sus ve yüzünü koy boynuma... Artık b

"Unuttum demeler baştan sonra hikâye... Kim, neyi unutabilmiş ki? O'ndan ayrıldıktan sonra istersen onlarca kişi ile sevgili ol, hatta aradan yıllar geçsin ve evlenip çoluk çocuğa karış... Başkasının elini tuttuğunu gördüğünde, şuranda bir şey düğümlenecek... Söylenen bütün sözler unutulur, bütün mektuplar yakılır; ama hissedilen hiçbir şey unutulmaz. Giden, eli boş gitmez; alır gider... Bir şeyler bırakmaz mı dersin? Bırakır... Hiçbir şey bırakmadı, desen de mutlaka bir şarkı bırakmıştır ve ne yaparsan ya

Hepimizin söyleyeceği binlerce sözü var. Çoğu zaman yeri ve zamanını bekleriz söylemek için. Bazen doğruyu bilmemizin de bir faydası olmaz. Evet, her bildiğimiz doğru olabilir ama biliriz ki her doğruyu her yerde söylemek doğru değildir. Sözüm olsun, yaşam koşturmacası içindeyken, yaşadıklarım, gördüklerim, öğrendiklerim ve hayal dünyamın harmanlanması esnasında ortaya çıkan bir nevi terin kağıda mürekkep olarak aksetmiş halidir. Hem okuyup, hem anlayan ve bunların yanı sıra yaşayan ruhlara sağlık.

Yalnızlığa Kadar Yolun Var, Servet Saygınoğlunun Bir Kafes, Kuş Aramaya Çıkmış kitabından sonra kaleme aldığı ikinci kitabıdır. Yazar, romanında iliklerinize kadar hissedeceğiniz aşkın ardından yaşanan çaresizliği ve yalnızlığın bilgeliğini işliyor. Okurken hem şaşıracak hem de kendi hayatınızda söy¬lemek isteyip de söyleyemediğiniz birçok düşünceyle karşılaşacaksınız. Ve kaydını dondurduğun yalnızlığına kaldığın yerden devam edersin...

Denemeden öte denenmiş, kanıtlanmışçasına yazmış Servet. İçinde yaşanmışlıklarla yaşanacaklar birbiriyle iç içe geçmiş bir hâlde okuyucuyu sürüklerken aynı zamanda da düşünmeye zorluyor. Genç yaşına rağmen hayatına dair not ettikleri, hayata ait satırları oluşturuyor. Eskiyle yeniler, tavsiye ve fikirlerle "Beni bana ver." diyor ve "Beni bende bulmayı dene." dedirtiyor. Biraz oyun, biraz da iş ile birlikte "Hayat kısa, ömür almış başını gidiyor." deyip okuyanı durduruyor. "Bir alanda en iyi olmak gerekir.

Bizim Tanışmamız Lazım" diyerek başladık yolculuğumuza'' Güzel bir başlangıç oldu. Gözlerinizdeki parıltı, hayatımda gördüğüm en güzel manzaralardan biriydi. Bu durum anlattıklarımdan ne dersler çıkarmış olduğunuzu gösteriyor. Her zaman söylerim "Bana yaramayan insana da kitaba da ayıracak vaktim yok." diye Ben de vakit ayırmanıza değecek bir kitap olması için elimden geleni yaptığıma inanıyorum. Bunun için çabalarken gösterdiğim zahmet ya da yorgunluk sırtıma yük olmadı, bundan sonraki kitaplarımda da olma