Hikmetli bir şair dehşetli bir beytinde mealen; "Kalem eğri dilli, mürekkep siyah yüzlü, kâğıt iki yüzlü! Halimi o güzele anlatmaya kimi mahrem kılayım?" buyuruyor. Işıktan evvel tahayyülümüz bize zoraki siyah diye tazyik eder. İşbu telifin müellifi de o siyahın içinden kendi hakikat rızkını devşirmeye yeltenmiştir de gayrısını değil. Müellifin yordamıyla ele gelecek denli etlenip, pıhtılaşan ola ki ilk şey kalemdir. O halde hakikat hazinesinin mahzeni ancak onunla bir muhasebeye girişerek bulunacaktır. Ne

Kâh bunalımlı zamanlarında kâh pür neşe anlarında ilham perilerinin zaman zaman müellifin kalemine konmalarıyla ortaya çıktı elinizdeki eser. Doğrusunu söylemek gerekirse dili kesik kalemimizin misafirleri pek havai idiler. Gün oldu neşeli ezgilerle raks ettirdiler çeke çeke, an oldu tamtam sesleriyle savaş dansları yaptırdılar dili mahkûm müellife. Periler kimi vakit sahib-i kalemin hayatına bir çentik attılar, kimi de kader kisvesiyle bazı kitapların, olayların arasına karışıp muhtelif yazılara vesile old