Kayıp cümlelerimiz vardır hepimizin aradığı Koca bir boşluk oluşturur da içimizde, Hah işte bu! der koyarız yerine her buluşumuzda. Bazen en trajikomik halimiz olur o cümleler, bazen de kavganın ortasında kocaman bir yumruk. Ve bazen de sessiz sedasız karışır kanımıza acı bir zehir gibi Görüp izah edemediklerimiz, duyup söyleyemediklerimiz, yaşayıp hissedemediklerimiz saklıdır o cümlelerde. Ama hep kayıptırlar ve bu yüzden de hep sessiz kalırız hayata karşı Hepimiz sobelenmeyi bekleyen birer oyuncuyuzdur a