ok hükmünde bir var okul kırmış çocuklar gibi gelirdim sana sevincimi sırt çantama doldurup tozu göğe ağmış bir güneş alnımda zil zurna dayanırdım kapına sevincim : yok hükmünde bir var ıssız adalar gibi dururdun karşımda üstüme salardın suskunluğunu ürkerdim sesinin sahiciliğinden ne söylesem bir eksik sözlerim : yok hükmünde bir var boşuna bekledim iki çay söyleyip açık sesli bir adam olmanı yeni hayatlara uyanır gibi konuşmanı katran karası uykuları çekip almanı üzerimden yüreğimi tutup çayırlara çıkar

altında kanat çırparken mavi sular görkemli geçişleri izler cam köprü yağmalanmış yaşamları çok sesli koroları sırt çantalı yabancıları bol gözlü bol ağızlı insanları dokunulmamış intiharları bütün sahne sanatçılarını sahne ardında kalanları pandomim susuşları bomboş masaları, sandalyeleri gecikmiş romanları, erkenci masalları nar ekmek ve incir taşıyan kadınları ellerin güvercin dokunuşlarını tanrının isimlerini sardunya ıslağını, yağmur kuşunu hacim hesaplarını miladdan önceyi ve sonrayı her şeyi taşır ca