Sevgili çocuklar, canlarım O k u kelimesi kaç harfli? Üç tabi ki, bildiniz. Şimdi onun üç katı kadar, sonra onun üç katı derken, sonra onun bilemediğimiz katı kadar okuruz. Kıyıdan başlayıp denizin altlarına dalmak gibidir okumak. Onun için dalgıç olmaya da gerek yok. Bir kitap, gözlerimiz ve kalbimiz yeter. Süt içtikçe büyürüz de okudukça daha çok...

B harfi idi sıradaki... İlginçti harerin yazılışı ona göre. Fakat B'nin yazılışından çok Bismillah'ın başı olması dikkatini çekmişti. Her işin başıydı besmele . Rüyasındaki su damlacığı tüm yolları besmele ile açmıştı. Bismillah... Bismillah... Allah'ın adıyla... Allah'ın adının önüne geliveriyor B harfi! Bismillah oluveriyor. "Ne hoş bir harf imiş bu. Nasıl güzel bağlıyor bizi Rabbimizle , çok şükür " Bu harf çok etkiledi beni anneciğim... B harfinde ayrı bir ritim var. Kuran'ın yol göste- riciliği bu ha

Oysa bembeyaz sıvardı babaannem duvarlarıBembeyaz kireç ve sinen kokusu kapatırdı duvardaki yaralarıSaklanırsa da duvarların oyukları sarılarıKavlamış kavruk bağrıydı fırçaya ayanDerdinden mi kabarırdı yüreği duvarın -bilemezdik de-Kireci kavlamış bir noktadan bir yol bulur sökerdikSahte bildiğimiz beyazları

İşte bir karınca ordusu. sırtlarında tanecikler var, başla Çınar başla çekime! Geriye saymaya başladım, yönetmen edası ile. -5-4-3-2-1 kayıt Görende karşısında gerçek oyuncular var sanır, Çınar - Var tabi. Karıncaları niçin küçümsüyorsun, minicikler diye mi? -Yooo biz de miniciğiz ama film çekiyoruz bak. -Şu grup ilginç bir görüntü, Çınar. Küçük bir boşlukta köprü gibi ordular yiyeceğin geçişini sağladılar bak bak! harika bu karıncalar ya! Tepecik yuva ağzını, içeri girişlerini çekmiştik. Odalarını hayal et

Sevgili kitap dostu kuzucuklarım, hikayelerdeki kahramanlar, orman dostlarımız. Hani şu pofuduk kuyruklu, sevimli tavşan; paytak, perde ayaklı ördek; çalışkan bir karınca; rengarenk tüylü tavus kuşu ve daha birçoğu. Hayatımıza onları katmak eğlenceli oluyor. Nereden mi biliyorum, kendimden elbette. Çocukluğumda orman dostlarıyla ilgili dinlediğim ve okuduğum hiç bir hikayeyi unutmadım. Şimdi dalalım bakalım hikayelerin içine. Çıkardıklarınız sizin olsun, çıkaramayıp dipte bıraktıklarınız bizim. Bir dalgıç

Sevgili Çocuklar, canlarım O k u kelimesi kaç harfli? Üç tabi ki bildiniz. Şimdi onun üç katı kadar, sonra onun üç katı derken, sonra onun bilemediğimiz katı kadar okuruz. Kıyıdan başlayıp denizin altlarına dalmak gibidir okumak. Onun için dalgıç olmaya da gerek yok. Bir kitap, gözlerimiz, kalbimiz yeter. Süt içtikçe büyürüz de okudukça daha çok...

Yavrucuğum Kalbi başından aşkınlar, özden severler, İşi başından aşkınlar, yüzden severler Şimdi özümüzle, sözümüzle, sevdamızla. emeğimizle bir hayatın yolcusuyuz. "Yürekçe sevmek" her işin başıdır. Önce kalbimizden gelen sesleri duyduğumuzda sevgimiz merhametimiz yerinde sağlamca kalır "Kal(ı)p kalp ile şekillenir" Özgür insanlar sözcükleri, yüklendikleri sevgi ile kanat çırparlar. Onları göçe zorlayan insanlardan gelen kıştır. Unutma "sevmekle yürek eskimez" yavrucuğum. Verimli bir toprakta başı

Sevgili Çocuklar, canlarım O k u kelimesi kaç harfli? Üç tabi ki bildiniz. Şimdi onun üç katı kadar, sonra onun üç katı derken, sonra onun bilemediğimiz katı kadar okuruz. Kıyıdan başlayıp denizin altlarına dalmak gibidir okumak. Onun için dalgıç olmaya da gerek yok. Bir kitap, gözlerimiz, kalbimiz yeter. Süt içtikçe büyürüz de okudukça daha çok...

Sevgili Çocuklar, canlarım O k u kelimesi kaç harfli? Üç tabi ki bildiniz. Şimdi onun üç katı kadar, sonra onun üç katı derken, sonra onun bilemediğimiz katı kadar okuruz. Kıyıdan başlayıp denizin altlarına dalmak gibidir okumak. Onun için dalgıç olmaya da gerek yok. Bir kitap, gözlerimiz, kalbimiz yeter. Süt içtikçe büyürüz de okudukça daha çok...

Ah çocuk gül yetiştiremediği yerde toprak taş basar bağrına... Özgürlüğe kanat açan ruh ölümün soğuk yüzünü yaşamaz... Renginde gizli insan... Ve unutma herkes kendi rengini yaşar... Aydınlığın rengi / iç rengindi senin Karanlıkta öyle.! İmar etme güzellik sunma imkânı verilmiş tek varlıktır insan. Avuçlarına, gönlüne, bedenine sunulmuş cevherlerle nice vakte özgün imzalar atmıştır.

Kalbe gömülenlerin de mezarı süslenmeli, Basılmamalı toprağına Elizya! Kara bir gürültü ile uyanırken sabah, Değmemeli ona! Ne gök gürültüsü, Ne de delici bir ahh... Neminden aldığın gözler ıslak olmalı hep. Kuru bir diyar kalmamalı oralardan. Kaç begonvil, kaç zambak yetişir, Kaç gelincik... Kırmızının düşünde. Kaç lale, kaç sümbül bilir misin Elizya? Gül'ü diyemedim diyemiyorum işte, Diktiğim her gülde soldu gülüşlerim, Örtüyor şimdi onlar kalbimin toprağını...

Nazlıdır; nazenidir duygular. Gönül köprüsünden bir çırpıda geçişleri zordur. Narin narin yürürler. Bazen acır canları, bazen sızlarlar, kimi zaman gamlanır, kimi zamanda huzurla mısra mısra dökülürler yürek denen o özel kaba Nazlıydı, kelamın kaderi! Benim ruhumdan N.A.Z.ın yani cismimin kalemine dökülenler de nazlıydı. İnsan bedene hükmeder; lâkin ruh süzülür nazlı nazlı istediği yere Gönle söz geçirmek, aklı hizaya getirmekten daha zordur. Şimdi ey mısralarıma yüreği değenler, elbette vardır he