Yolu İzmir'den geçen yazarların öyküleri... Öykü, hayatın küçük ama önemli bir bölümünü/ânını bize gösteren, dikkatimizi bir kişiye, küçük bir olaya veya her zaman önünden geçip gittiğimiz ve detaylarıyla ilgilenmediğimiz bir mekâna çeken kısa anlatı... Çocukluktan itibaren okuduğumuz yüzlerce öykü vardır, bizi bize anlatan; bizi biz yapan... Bazı öyküler de vardır ki yaşanılan yerle özdeşleşmiş, yazarının ya da okurunun bir şekilde bağlantı kurabildiği, hayatta iz bırakan bir mekândır aklımızda kalan... İ

Esme ve Dağlar... Bir kadın ve bir adam! Aşka bulaştırdılar ellerini, yüzlerini... Dokunarak ısındılar, susarak anlaştılar. Korktular, kızdılar, kapıları çarpıp kaçtılar. Hep bir yol aradılar; her yol birbirlerine çıktı. Karmakarışık oldular, kayboldular... İkisi de anlamadı; aşkla baş edilebilir miydi? Vazgeçince unutulabilir miydi? Peki hatıralar kimin emrindeydi? "Duyarsızlıkların sığ sularına sürüklendiğimiz, hatta sürüldüğümüz, ilişkilerin peynir ekmek gibi tüketildiği şu yaşadığımız günlerde Seda Öza

"Ben her şeyi yazdım. Seni, beni, akıttıklarımızı, kandırdıklarımızı, utandıklarımızı... Ben her şeyi yazdım. Yolumdan yürüyerek değil koşarak peşime düşen sevdanı da... Gözlerini kapatarak sevişen bir adam tanıdım. Onunla gözleriyle sevişen bir kadın tanıdım. Ve aynı rüyâyı aynı uykuda paylaşan iki kişi tanıdım... Sen ve Ben... Sen ve ben aynı yastıkta ölebilirdik öyle demiştik. Hatırladım..." Ne zaman ki aşk kapıya dayandı, hesap sormaya başladı. Konuşacak hali kalmadığını anladı. Aldı başını düştü yollar

Günahını kabul ediyorum bu aşkın. Benimle ol, bedeli neyse benim olsun. Ah Be Sevgilim "Ve insan hep kaybettiğini özlüyor." "İçimden sen geçiyorsun. Geçip gidiyorsun, bitmiyorsun. Bitiyorsun, gitmiyorsun..." gibi cümleleri binlerce okur tarafından çeşitli platformlarda sürekli tekrarlanan, Benzeme Kimse Sana ve Bir Daha Yüzümü Görmeyeceksin'in yazarı Seda Özay'dan! Aşkın sadece bir şarkı olması lazımdır belki... birbirini seven iki kalbe ihtiyaç duyması saçmadır belki de kim bilir. Aşk, hayatın tam ortasın