Rusya’da ilk kez 1900 yılında Jizn dergisinde yayımlanan Çukurda, Çehov’un edebiyatçı kimliğine, ülkesinin toplumsal ve siyasi yaşamında son derece etkili bir şahsiyet olarak üstlendiği rolü de eklediği önemli yapıtlarından biridir. Yazar, dostlarına yazdığı mektuplarda “fabrika yaşamına ve çürümüşlüğüne dair”, “köylülerin yaşamıyla ilgili” bir öykü olarak tanımladığı eserini, ülkesinin farklı bölgelerinde görev yaptığı hastanelerde edindiği izlenimlerden ve Sahalin’de bulunduğu dönemde tanık olduğu gerçek

Rusya’da ilk kez 1900 yılında Jizn dergisinde yayımlanan Çukurda, Çehov’un edebiyatçı kimliğine, ülkesinin toplumsal ve siyasi yaşamında son derece etkili bir şahsiyet olarak üstlendiği rolü de eklediği önemli yapıtlarından biridir. Yazar, dostlarına yazdığı mektuplarda “fabrika yaşamına ve çürümüşlüğüne dair”, “köylülerin yaşamıyla ilgili” bir öykü olarak tanımladığı eserini, ülkesinin farklı bölgelerinde görev yaptığı hastanelerde edindiği izlenimlerden ve Sahalin’de bulunduğu dönemde tanık olduğu gerçek

Çehov dan Hikâyeler - Anton Çehov - Ema Genç Tema ve Değerler • Birey ve Toplum • Değerlerimiz • Hayal Gücü ve Gizemler

Kendine egemen olabilmedeki şaşırtıcı becerisi, düşüncelerini sert bir eleştirmen süzgecinden geçirmesi, her sözünü ölçüp tartarak konuşması söylediklerine bir yargı niteliği kazandırırdı. –İGNATİ NİKOLAYEVİÇ POTAPENKO İnsanlığın geleceğinin güzelliğiyle ilgili sözleri yalnız son yapıtlarına hoş, çekici, hüzünlü bir biçimde yansımakla kalmamış; yaşadığı sürece tüm içtenliğiyle inandığı, üzerine titrediği düşüncelerden biri şekline dönüşmüştü. Sabahları kalkıp bahçede tek başına gülleri budarken ya da rüzgâr

Kendine egemen olabilmedeki şaşırtıcı becerisi, düşüncelerini sert bir eleştirmen süzgecinden geçirmesi, her sözünü ölçüp tartarak konuşması söylediklerine bir yargı niteliği kazandırırdı. –İGNATİ NİKOLAYEVİÇ POTAPENKO İnsanlığın geleceğinin güzelliğiyle ilgili sözleri yalnız son yapıtlarına hoş, çekici, hüzünlü bir biçimde yansımakla kalmamış; yaşadığı sürece tüm içtenliğiyle inandığı, üzerine titrediği düşüncelerden biri şekline dönüşmüştü. Sabahları kalkıp bahçede tek başına gülleri budarken ya da rüzgâr

Çehov sanatı çokyönlü, yapıtları şiir dolu, mizahı bitip tükenmek bilmez, insanlığın geleceğinin daha iyi olacağına inancı sarsılmayan bir yazardı. –NİKOLAY DMİTRİYEVİÇ TELEŞOV Gerçekten de yıllar, yüzyıllar geçecek ve zaman bugün yaşayan binlerce, binlerce insanın anısını silip götürecek; ama Çehov’un büyüleyici bir hüzünle mutluluklarını düşlediği çok çok ileriki kuşaklar onun adını şükranla, yazgısından dolayı büyük acıyla anacaklardır. –ALEKSANDR İVANOVİÇ KUPRİN Gerek yazılarında gerekse konuşmalarında

Çoğunlukla bir edebiyatçı olarak tanınsa da, Çehov aynı zamanda başarılı bir hekimdir. Tedavi ve ilaçların, hastalığın her zaman yegâne çözümü olmayabileceğini vurgulayan Kara Keşiş, Çehov külliyatında özel bir yere sahiptir. Müstakbel felsefe profesörü Andrey Kovrin, deha sandığının aslında bir akıl hastalığı olabileceği ihtimalini sorgulamaya başlayınca, yaşamı halüsinasyonlarla dolu bir kâbusa dönüşür. Sadece kendisine görünen siyahlar içindeki keşiş sureti, onu anlayan tek kişidir artık. Belki de söylen

Yaratıcılığının dönüm noktası olarak kabul edilen bu eserinde Çehov, Ukrayna bozkırındaki bir yolculuğun hikâyesini dokuz yaşında bir çocuğun gözünden anlatır. Eğitimi için annesinden ayrılıp dayısıyla birlikte yola koyulan Yegoruşka capcanlı bir dünyada bulur kendini. Bu yolculukta bütün hiyerarşisi ve âdetleriyle Rus toplumunun farklı katmanlarından insanların; tüccarların, din adamlarının, köylülerin, işçilerin ve arabacıların arasına karışır. Bozkırda doğal akışında sürüp giden yaşamın çocuğun duyuları

Buraya kimi kapattıysak burada o bulunur, kimi kapatmadıysak o da serbest gezer; hepsi bu. Benim doktor olup, sizin akıl hastası olmanızın ahlakla ya da mantıkla bir ilgisi yok, sadece basit bir tesadüf. Bir kasaba hastanesinde göreve başlayan Doktor Andrey Yefimıç, ilk zamanlarda hastanedeki koşulların düzeltilemeyecek kadar umutsuz olduğunu görüp, var olan koşulların da verdiği memnuniyetsizlikle hastaneye her gün gitmemeye karar verir. Bir gün akıl hastalarının yattığı Altıncı Koğuş’a ziyaretinde, oradak

Doktor Ragin'in yönettiği akıl hastanesindeki Altıncı Koğuş kilit altındaki hastaların tutulduğu özel bir bölümdür. Kurumda göreve başladığında, düzensizlik, hüküm süren pislik, hijyen eksikliği ve çürümüşlükle savaşmayı deneyen Doktor Ragin, bir süre sonra yılgınlığa kapılıp hastaları kaderlerine bırakmayı tercih eder. Günün birinde, bu koğuşun sakinlerinden eğitimli bir hasta olan Gromov'la tesadüf eseri tanışmasıyla beraber kurdukları dostluk, saatlere yayılan sohbetleri, başta genç Doktor Hobotov olmak

İlk gösterimi Moskova Sanat Tiyatrosunda Çehov'un doğum günü olan 17 Ocak 1904 tarihinde yapılan Vişne Bahçesi, Batı dünyasında en fazla ilgi toplayan ve en çok sahnelenen oyunlardan biridir. Soylu bir ailenin hiçbir iş yapmadan savurgan bir hayat sürmesi sonucu ekonomik gücünü yitirmesi ve ellerindeki toprakları kaybetmesini konu almaktadır. Yalnızca bir ailenin çöküşünü değil, feodal düzenin yıkılmakta olduğu Çarlık Rusya’sında yaşanan değişimi de gözler önüne seren bu trajikomik eseri Mehmet Yılmaz

Bir hastanenin akıl hastalarına ayrılan koğuşunda geçen bu hikâye; takip edildiği takıntısına sahip, kendi içine sinmiş olan İvan Dmitriç ile değerlerini yitirmiş ve bu yüzden de boşluk hissiyle boğuşan, hastanenin doktoru Andrey Yefimıç arasındaki felsefi argümanları edebi bir ziyafetle okuyucuya sunuyor. İvan Dmitriç yaşadığı zorbalıklara ve adaletsizliğe, içinde bulundukları berbat koşullara karşı direnç gösterirken, onun zekâsından keyif alan Andrey Yefimıç’ın ruhunu kuşatan karamsarlığa boyun eğerek ya

Yapıtlarında insanları anlatırken onları yalnızca iyi tanıdığı, en iyi biçimde anlatabildiği için değil, aynı zamanda insanoğlunu sevdiği, ona acıdığı, insanımızın düzenine oturmamış yalanını kendine göre düzene koymak istediği için çabaladığını, bunun için yazdığını düşünürüm. –İvan Alekseyeviç Novikov Çehov'la oturup konuşmak benim için en büyük zevklerden biriydi. Sanat ve edebiyatın sorunları, tanıdığımız çeşitli kimseler üzerine rasgele düşünceler, en sıradan günlük olaylar ve her türlü ıvır zıvır onun

Çehov Hayatım'da ait olduğu soylu sınıftan ve alışılmış uğraşlarından gına getirip işçi sınıfına karışmayı seçen genç bir adamın hikâyesini anlatır. "Sermayenin ve eğitimin sağladığı ayrıcalıkları" reddeden Misail Poloznev, rızkını bedensel emek sarf ederek çıkarmaya karar verir. Onun bu "devrimci" hareketi toplumun bütün kesimleri tarafından tepkiyle karşılanır. Hatta yerleşik düzeni sarsan bu cüretkâr adım karşısında en düşük mevkideki işçi bile kendini tehdit altında hissetmektedir. Misail'in evlenip bir

Hayır, Çehov ne bir melekti ne de ermiş; o sözcüğün tam anlamıyla hepimiz gibi bir insandı. Herkesi şaşırtan o dengeliliği, aklı başındalığı, acılı ve çetin iç boğuşmaları sonunda savaş ganimeti olarak elde ettiği niteliklerdi. Sanatçı yaradılışı bu savaşta ona en büyük yardımda bulunmuş, buna karşılık ondan tüm zamanını ve gücünü almıştı. –İgnati Nikolayeviç Potapenko Anton Çehov yaşamı boyunca içinden geldiği gibi yaşamış, hep kendisi olmuş, ruhça özgür kalmıştır. –Maksim Gorki

Çılgın bir dünyada yaşadığınız vakit aklı başında olmak bir kabahattir. Mevcut düzeni bozacak her türlü girişim delilere özgü diye adlandırılırken toplumun sıradanlığına, dünyanın çivisinin çıkmışlığına, haksızlığa, hukuksuzluğa başkaldırmak olacak iş değildir. Doktoru olduğu hastanedeki düzensizliklerle ve yolsuzluklarla mücadele etmeyi deneyip başarısız olan Andrey Yefimiç, sonunda her şeyi oluruna bırakarak bu bozuk çarkın bir dişlisi hâline gelir. Fakat bir gün öteki dişlilerin kendisini avlayacağınd

Usta Rus yazarı Anton Çehov, Kaştanka'da mutsuz bir sirk köpeğinin öyküsünü anlatıyor. Çehov'a bu öyküyü yazma fikrini veren sirk sanatçısı ve hayvan terbiyecisi Vladimir İ. Durov'du. Durov, 1927'de yazdığı Eğittiğim Hayvanlar adlı kitabında, bu hikayenin, bir zamanlar, kendi ekibinde gösteri yapan Kaştanka adlı bir köpeğin gerçek öyküsü olduğunu yazmıştı. Öykü ilk kez 25 Aralık 1887'de Novoye Vremya dergisinde, Eğitimli Toplumda başlığıyla yayınlandı. Sonradan yazar tarafından yeniden gözden geçirilip yedi

Edebiyatın farklı alanlarında başarılı eserlere imza atan Anton Çehov aynı zamanda modern öykünün yaratıcılarından biri olarak kabul edilir. Çarlık Rusya'sının çökmekte olduğu 19. yüzyıl sonlarını, modernleşme sürecinin toplumsal sınıflar ve kuşaklar arasındaki uçurumu iyice derinleştirdiği, aristokrasinin çöktüğü bu dönüşüm ve belirsizlik dönemine kimi zaman keskin bir hiciv kimi zamansa hüzünlü bir gerçekçilikle yaklaşır. Bu yeni düzene ayak uyduramayan insanların dokunaklı, yalın gerçekliğini görür. Say

Anton Çehov'un henüz 24 yaşındayken yazmaya başlayıp "Antoşa Çehonte" takma adıyla yayımladığı Avda Trajedi yazarın tek romanıdır. On dokuzuncu yüzyılda Rusya taşrasında işlenen bir cinayetin iki anlatıcının ağzından aktarıldığı roman, polisiye türünün yenilikçi bir örneğidir. Eleştirmenler tarafından olgun Çehov'u öne çıkaran dikkat çekici bir çalışma olarak değerlendirilmiştir. Farklı sosyal sınıflardan insanların –kontların, soyluların, köylülerin, Çingenelerin ve umutsuz burjuvaların– sahne aldığı roman

Öyle sanıyorum ki Çehov, tümüyle sanatının içinde yaşıyordu. Sabahleyin gözlerini açmasıyla başlayıp geceleyin yeniden kapayarak uykuya daldığı zamana değin süren her anı yaratıcı bir çaba içinde geçmekteydi. –İgnati Nikolayeviç Potapenko Bayağılık Çehov'un başdüşmanıydı. Yaşamı boyunca bayağılıklarla mücadele etmiş, yan tutmayan, etkili kalemiyle alçakları alaya almış, böylelerinin ayıplarını yüzlerine vurmuştur. –Maksim Gorki Çehov edebiyata vurgundu. En iyi, Rus aydınlarının verdiği en yüce anlamda bir e