Bu kitapta Freire’nin biri Ezilenlerin Pedagojisi’nden önce diğeri sonra yazdığı iki makalesi yer alıyor: “Özgürlük Pratiği Olarak Eğitim” ile “Verme mi İletişim mi?” İlk makalede Freire, eğitim denmeyi hak eden bir eğitimin, evcilleştirmeye, kitleleştirmeye nasıl karşıt olduğunu Brezilya ve Şili’deki deneyimlerinden örneklerle ortaya koyuyor. Bu sadece pratikten örneklerle desteklenmiş teorik bir açıklama değil. Tam tersine, Brezilya tarihinde sınıfların ve diğer eşitsizliklerin şekillenişi zemininde, “dem

"Ben fizyolojik yaşam sistemi içerisinde bir varlık değilim. Ben dünya içinde, dünyayla birlikte ve diğerleriyle birlikte bir varlığım. Bir şeyler yapan, bilen, ihmal eden, konuşan, korkan, risk alan, düş kuran, aşık olan, sinirlenen ve kendinden geçen bir varlık. Yalnızca bir nesne olmayı reddeden bir varlığım. Teknoloji tarafından biriktirilen karşı çıkılamaz güç önünde, onun bir insan ürünü olduğunu bilerek, baş eğmeyen bir varlığım." Farklı yüreklerdeki benzer yaşanmışlıkları ve ortak istemleri, Ezilenl

Eğitim alanında yirminci yüzyılın en etkili düşünürlerinden biri olan Brezilyalı pedagog Paulo Freire, Kültür İşçileri Olarak Öğretmenler'de, yaşamı boyunca edindiği tecrübelerden çıkardığı dersleri öğretmenlerle ve öğretmen adaylarıyla paylaşıyor. Kültür İşçileri Olarak Öğretmenler ile yine Yordam Kitap tarafından yayımlanan Özgürlüğün Pedagojisi, Freire'nin bir eğitimci ve sosyal kuramcı olarak teori ile pratiği harmanladığı ve eğitim anlayışını somut örneklerden yola çıkarak en net şekilde ortaya koyduğu

Eleştirel pedagojinin önde gelen ismi Paulo Freire'nin Özgürlüğün Pedagojisi adlı yapıtı, onun son çalışmalarından biri. Kitaba bir giriş metni de sunan eğitim kuramcısı Stanley Aronowitz'in sözleriyle, 1996 tarihli bu önemli eseri "Freire'nin son sözleri" olarak okumak mümkün. Öte yandan Özgürlüğün Pedagojisi ünlü düşünürün son kitaplarından biri olsa da, iki nedenle belki de ilk okunması gereken eseri olarak öne çıkıyor. Birincisi, Freire'nin Harvard Üniversitesi'nde vereceği ders için kaleme aldığı Özgü

İÇERİK TANITIM Paulo Freire hayatını ezilenlerin eğitimine, özellikle de okuma yazma bilmeyen yetişkinlerin eğitimine adamış bir eğitimci. Ezilenlerin Pedagojisi'nde ise sadece belli eğitim merkezlerinde uygulanacak alternatif bir pedagoji değil, amaçları kadar kullandığı araçlar da özgürlükçü olan bir özgürleşme siyaseti öneriyor. Ona göre, siyaset, kelimenin en geniş anlamıyla bir eğitim süreci çünkü. Freire öncelikle "bankacı eğitim modeli"ni reddeder. Bu modelde öğrenciler (ya da ezilenler), üzerlerine