Babaannem derdi ki: Giderken han kapısı, gelirken iğnenin yurdu olur çıktığı yapı? Sığamazsın? İyi düşün? İstesen de terk eylediğin gönle varamazsın?

Babaannem derdi ki: ?Baş ağır gerek kızım, kulak sağır... Dertsiz baş bir tek bostan korkuluğundaymış... Etrafında beş yüz karga uçuşsa sen yine sadece kendi aklını çağır..."

Ey dokuz düğümüne sır bağladığım lisan Ucunda cennet umudu olmasaydı b/aşka nasıl dayanırdı insan? Derin suların vurgunu fenadır; İflah etmez adamı Ne el bilir, ne alem diplerinde yatanı En çalkantılı sular bile durulur bir gün... Düşünsene ıssız şair Sen kaç devleşerek köpürdün? Söz-leştik ya Bir şiirin damarlarına çekilsin kavlimiz Yoksa nice olur halimiz? Meral Demir

Ah benim canım annem. Okul deyince yüzünde güller açan annem. Ne zaman konusu açılsa okul anılarını anlatmaktan bıkmayan annem. Anlatırken de sanki yeniden öğrenci formasını giymiş gibi heyecanlanan ve gülümseyen annem. EGEMEN KONUŞKAN 10 yaş O gün geçerken unutulmaz bir günmüş annem için. Onunla da gurur duydum ayrıca Eee kimin kızıyım ben?

Bu kitap, uzman öğretmen Meral Demir tarafından 8-9 yaş öğrencileri kapsamınca Türk Dilinde Öğrenci Merkezli Eğitim Örnekleri adıyla projelendirilmiştir.

BEN KÜÇÜK BİR ÇOCUĞUM Ben küçük bir çocuğum. Oynamaya hazırım. Oynarken yanıma alırım, Kuşları, kedileri. En çok da köpekleri. Çocuğum işte anlayın. Benim büyümüş olduğumu söylerlerse, Sakın ha kanmayın. Daha saçlarım kısacık, Yanaklarım mıcık mıcık. Tanımadığım birisini görünce Yanaklarım oluyorsa kırmızı ve pembe Neden olduğunu şimdi anladınız di mi? Utanırım azıcık. Gülin ÖZMEN