Türkiye'de islam felsefesi alanında ciddi bir seviyeye ulaşan akademik birikimi bir araya getirmeyi hedefleyen bu kitap, islam felsefesinin klasik dönemini (VIII-XII. yüzyıllar) tarihi ve problematik açılardan incelemektedir.

Felsefenin bilinen tarihindeki temel problemlerin başında "bir" ile "çok" arasındaki ilişki yer almaktadır. Antik-Helenistik felsefe birikiminin sekizinci yüzyılın ortalarından itibaren tercüme hareketi yoluyla sistematik bir tarzda İslam dünyasına aktarılması sonucunda bir-çok ilişkisi ilk defa "yaratıcı" tanrı tasavvurunun hâkim olduğu bir coğrafyada felsefî olarak tartışılmaya başlanmıştır. Bu yeni felsefî ortamda yetişen filozoflar, "yaratıcı" tanrı anlayışını, gelişme sürecindeki kelamî bakış açısından

Gazzâlî'nin felsefeyle ilişkisinin mahiyeti nedir? Onun felsefeye yönelik eleştirel tavrı, İslâm medeniyetinde felsefenin ve bilimin hayatiyetini kaybetmesine gerçekten yol açmış mıdır? Gazzâlî'nin kelâm ve kelâmcı eleştirisi, onun kelâmî kaygılardan hareket eden felsefe eleştirisiyle nasıl uzlaştırılabilir? Gazzâlî'nin tasavvufu Sünnîleştirdiği iddiasının dayanakları nedir? Gazzâlî'nin, hakikat iddiasındaki yaklaşımlar içinden tasavvufu tercih etmesinin İslâm düşüncesinin sonraki gelişiminde ne tür etkiler

İslâm felsefesinin mahiyet ve muhtevasını doğru bir şekilde anlayıp düşünce tarihi içinde işgal ettiği yeri nesnel ölçütlerle tespit etmenin en verimli yollarından birisi, bu felsefî geleneğin kilit kavramları hakkında mukayeseli çalışmalar yapmaktır. Ancak bu mukayese denemelerinin sağlıklı sonuç vermesi için özgünlük-taklit ikileminin baskısından kurtulmak gerekmektedir. Gerek İslâm felsefesinin kendi içindeki farklı yaklaşımlar ve gerekse felsefî gelenekle İslâm düşüncesinin diğer boyutları (özellikle ke