Henüz okula başlamamıştım, annem günübirlik gittiği Mersin'den elinde bir tahta oyuncakla dönmüştü. Bir ineğin çektiği yük arabasıydı. Hala gözümde canlandırabildiğim bu oyuncak belli ki, belleğimde sağlam bir yer edinmişti. Günlerce oyuncağı koynuma alarak uyudum. Aradan 65 yıl kadar bir süre geçmişti. Hemşehrim, yani Tarsuslu Koral Boro'nın, "Çocukluğumun Oyunları" kitabını okurken, ben de çocukluğumun, geçmişimin peşine takılıp hayellere daldım. Koral, benden bir kuşak sonraki Tarsuslulardan. Oyuncakları