Hepimiz çocuk olduk... Farklı oyunlar oynayıp, farklı yerlerde büyüse de hemen her çocuğun pek çok ortak noktası vardır. Mesela hayalleri sınır tanımaz. Çocukların küçük hayallerinden daha büyüğünü düşünmeniz mümkün değildir.. Mesela çocukların canını acıtmak zordur. Acısa bile, reaksiyonunda direniş vardır, acıyı hafife alma ve baş kaldırış vardır, meydan okuma vardır. "Acımadı ki" diyerek her şeye rağmen ayağa kalkar ve acıyı biriktirmeden yaşama sil baştan devam ederler. Ve içindeki çocuğu öldürmeye

Hepimiz (ne denli karşı çıksak da) geçmişimize bağlı olmadığımızı, gerçekte bu günden kopamayıp yarını pek de umursamadığımızı savunabilir miyiz? Burada vurgulamamız gereken odak noktasının bu günü ciddiye alarak yarına kendimizi hazırlama¬mız gerektiğine inanıyoruz ama, bir koşulla. Bu, geçmişimizle, yani mazimizle yüzleşip hesaplaşma¬mız olgusudur. Zordur bu, yürek ister. "Ört ki, Ölem" de Muzaffer Cellek, basın dünyasında bizlere yıllarını veren ustamız, toplumun büyük kaygısızlıkla göz ardı ettiği geç