Bundan yıllar önce, belki on yıl önce, on beş yıl önce belki de Üsküdar'da bir kahvehanede Bülent Parlak, Ali Ayçil, Adem Eyüp Yılmaz ve Ahmet Can ile otururken yazılmaya başladı bu kitap. O zamanlar hepimiz daha gençtik ve sözlerimizi söylerken sakınmıyorduk. İnsan ne kadar gençse o kadar cesur oluyor sanırım. Oysa bizleri cesaretten alıkoyan şey yaşımızın ilerlemesi olmadı; bizi daha sessizleştiren şey dünyanın bütün anlamsızlıklarının farkına varmamızdı. Ve o gün oyun sayılarının yazıldığı kağıda hayat

Özer Turanın son şiir kitabı Şaşortkovan Söylencelerindeki şiirler, yüzünü çiçeklere, dağlara, Karadenizin eşsiz doğasına dönmüş; bir anlamda doğadan dile gelmiş, düşünen şiirler Doğu Karadenizin hırçın doğasının naif habercisi; şaşortkovan çiçeği Kovmak sert hatta zorlayıcı bir kelime olsa da bu güzel yayla çiçeğinin adı olarak karşımıza çıktığında, doğanın insanı korumak amaçlı gönderdiği bir ulak görevini üstlenmektedir /benim büyüdüğüm kentte/ kadınlar gümbürdeyen ormandı/ serhattı/ ırgat türküsüydü/

Özer Turan Ahmet Arık Volkan Bekdemir Fatih Yavuz Çiçek Cem Çelik Sevgi Kaya Nedime Köşgeroğlu Döndü Açıkgöz Muzaffer Cura Atila Öztel

Yüzünü güneşe dönmüş asyalı bir fırlamayım Dilan kadar mardinli Boğazda rakı içenler kadar türkiyeliyim Omuzlarını sandalyede unutmuş başı dumanlı şaşkın aşığıyım Anatolia'nın karayağız bıçkın delikanlısıyım Şiiri aybaşı olmuş şairler uzak dursunlar benden Apansız yapıştırırım tokadı Sobelerim.